01.01- Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki

 

Najstarsze Maryjne święto

W Kościele katolickim 1 stycznia obchodzona jest uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Jest to najstarsze maryjne święto, choć do liturgii Kościoła wprowadzone dość późno - w roku 1931 przez papieża Piusa XI na pamiątkę 1500. rocznicy III Soboru Powszechnego w Efezie w roku 431.wówczas biskupi Kościoła, pod przewodnictwem legatów papieskich, orzekli jednogłośnie, że "nie tylko można, ale należy Maryję nazywać Matką Bożą, Bogurodzicą (greckie Theotokos).

Dogmat o Bożym Macierzyństwie Najświętszej Maryi Panny jest pierwszym z dogmatów maryjnych. Mówi on, że "Maryja jest prawdziwie Matką Bożą, ponieważ jest Matką odwiecznego Syna Bożego, który stał się człowiekiem i który sam jest Bogiem (współistotny Bogu Ojcu)" - czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego.

informacje ze strony:  https://deon.pl/kosciol/1-stycznia-obchodzimy-uroczystosc-swietej-bozej-rodzicielki-w-ten-dzien-udzial-we-mszy-swietej-jest-obowiazkowy,1783616

31 grudnia Święty Sylwester I, papież

 

Sylwester wstąpił na tron papieski po św. Milcjadesie w styczniu 314 roku. Zasiadał na nim bardzo długo - przez 21 lat. Po edykcie mediolańskim kończącym erę prześladowań chrześcijan w cesarstwie rzymskim podjął organizację kultu Bożego. Duchowieństwo chrześcijańskie zwolniono od pełnienia publicznych funkcji pozakościelnych, decyzje sądów biskupich obowiązywały chrześcijan w poszczególnych okręgach, a niedzielę uznano oficjalnie za święto państwowe.
Za pontyfikatu Sylwestra odbył się pierwszy sobór powszechny w Nicei (325). Ze względu na podeszły wiek papież nie uczestniczył w nim osobiście - wysłał tam jednak swoich legatów, a następnie na synodzie w Rzymie zatwierdził uchwały tego soboru. Przyjęto tam m.in. wyznanie wiary, które recytujemy w czasie Mszy świętych oraz ogłoszono dogmat o boskości Syna i Jego równości z Ojcem. Ujednolicono obchodzenie świąt Wielkanocy w całym Kościele. Ogłoszono 20 kanonów prawa kościelnego, które obejmowały uprawnienia jurysdykcyjne biskupów Rzymu oraz określały sposób wybierania biskupów. Gdy Konstantyn Wielki ufundował bazyliki św. Jana na Lateranie i św. Piotra na Watykanie, Sylwester I dokonał obrzędu uroczystej konsekracji obu świątyń. Odtąd każda świątynia była konsekrowana w podobny sposób. Według legendy to właśnie św. Sylwester pozyskał dla wiary matkę Konstantyna Wielkiego - św. Helenę. Zmarł 31 grudnia 335 r. 

informacje ze strony: https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/12-31b.php3

Ogłoszenia parafiane 27.12.2021-2.-1.2022r.

 

Kalendarium liturgiczne

27.12- Poniedziałek, Oktawa Narodzenia Pańskiego
Święto św. Jana, Ewangelisty i Apostoła.

28.12-Wtorek, Oktawa Narodzenia Pańskiego
Święto świętych Młodzianków,

29.12-Środa, Oktawa Narodzenia Pańskiego
Piąty Dzień oktawy Narodzenia Pańskiego

30.12- Czwartek, Oktawa Narodzenia Pańskiego
Szósty Dzień oktawy Narodzenia Pańskiego

31.12-Piątek, Oktawa Narodzenia Pańskiego
Siódmy Dzień oktawy Narodzenia Pańskiego

 01.01.2022r- NOWY ROK

 Sobota, Oktawa Narodzenia Pańskiego
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi

02.01.-  Niedziela, I Tydzień po Narodzeniu Pańskim
Druga Niedziela po Narodzeniu Pańskim

Boże Narodzenie

 

W Boże Narodzenie – drugie co do ważności święto w liturgii chrześcijańskiej – Kościół wspomina prawdę, że Bóg stał się człowiekiem. Jednorodzony i odwieczny Syn Boży przyjął ludzką naturę, aby w niej dokonać zbawienia ludzi.

Rodząc się jako Dziecko Bóg stał się naprawdę Emmanuelem - Bogiem z nami, od którego nie oddziela nas żaden dystans wysokości i oddalenia. Bóg dał człowiekowi bezpośredni dostęp do dziecięcego serca, przez co stał się tak bliski, że można bez skrępowania mówić do Niego `Ty`. W ten sposób spełniła się wielokrotnie powtarzana przez proroków obietnica Boga, że przyjdzie Mesjasz, który odnowi świat i pojedna ludzi z Bogiem...

Narodzenie Chrystusa, dokonane w ogromnym ukryciu, niemal w całkowitej "tajemnicy", stało się świętem powszechnym, wykraczającym swoim oddziaływaniem daleko poza świat chrześcijański. Przynajmniej na kilka dni przemienia ono oblicze Ziemi przynosząc pokój, pojednanie, wzajemną życzliwość, otwartość na bliźnich. Dzięki temu została objawiona prawda o powszechnym braterstwie i godności każdego człowieka, bez względu na różnice kulturowe, rasowe, społeczne czy intelektualne. Bóg Ojciec jest wzorem wszelkiego prawdziwego ojcostwa, fizycznego i duchowego. W Polsce święto to ma charakter szczególnie rodzinny.

Uroczystość Bożego Narodzenia wywodzi swój początek z Jerozolimy, ale już w IV w. znana było także w Antiochii, Konstantynopolu, Rzymie i w Hiszpanii. Ustalił się zwyczaj, że patriarcha udawał się z Jerozolimy w procesji do Betlejem, odległego ok. 8 km i tam w Grocie Narodzenia odprawiał w nocy Mszę św., którą później nazwano "Pasterką" w nawiązaniu do ewangelicznej opowieści o pasterzach, którzy jako pierwsi oddali pokłon nowonarodzonemu Chrystusowi.

informacje ze strony: https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/209/Boze-Narodzenie

Ogłosznia parafialne 20.12-26.12.2021r.

 

Ogłoszenia parafialne:

24.12.2021r.- Pasterka - godz. 21.00

Co to jest pasterka?

Zgodnie z definicją słownikową jest to msza odprawiana w noc Bożego Narodzenia, która upamiętnia przybycie pasterzy do Betlejem. Przybyli oni, aby złożyć hołd nowo narodzonemu Jezusowi. Obecnie pasterka jest symbolem powitania Jezusa przez wiernych.

Jest to uroczysta msza, która otwiera obchody Bożego Narodzenia. Jest to również moment, kiedy zaczyna się nowy rok liturgiczny w Kościele katolickim.

Najczęściej pasterka odbywa się o północy w nocy z 24 na 25 grudnia (w 2021 roku będzie to noc z piątku na sobotę)

Historia pasterki

Pierwsze pasterki datuje się nawet na połowę IV wieku. Tak zwany formularz mszalny Bożego Narodzenia spisano dopiero w V wieku. W kolejnym wieku zaczęto odprawiać 25 grudnia trzy msze o różnej symbolice. Nocna nawiązywała do pasterzy, poranna do aniołów, a dzienna do mędrców ze wschodu.

25.12.2021r. - Msza święta w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia - godz. 10.30.  

Święta Łucja - 13 grudnia

 

 W niedzielę 13 grudnia we Włoszech obchodzi się dzień św. Łucji. To patronka światła – jej imię pochodzi od  łacińskiego „lux, lucis” (światło)

 Łucja pochodziła z Syrakuz na Sycylii. Była przeznaczona dla pewnego młodzieńca z niemniej szlachetnej rodziny. Kiedy udała się z pielgrzymką na grób św. Agaty do pobliskiej Katanii, aby uprosić zdrowie dla swojej matki, miała się jej ukazać sama św. Agata i przepowiedzieć śmierć męczeńską. Doradziła jej też, by przygotowała się na czekającą ją ofiarę. Kiedy więc Łucja powróciła do Syrakuz, cofnęła wolę wyjścia za mąż i rozdała majętność ubogim; złożyła także ślub dozgonnej czystości. Gdy wkrótce wybuchło prześladowanie chrześcijan, kandydat do jej ręki zadenuncjował ją jako chrześcijankę. Kiedy nawet tortury nie załamały bohaterskiej dziewicy, została ścięta mieczem. Działo się to 13 grudnia ok. 304 roku. Święta miała 23 lata (lub 28, bo w życiorysach można spotkać rok 286 jako datę urodzenia).
Legenda ozdobiła heroiczną śmierć św. Łucji pewnymi szczegółami, których autentyczność trudno sprawdzić. Święta miała być m.in. wiedziona na pohańbienie do domu publicznego, ale żadną siłą nie mogli oprawcy ruszyć jej z miejsca, nawet parą wołów. Kiedy sędzia nakazał spalić ją na stosie, ogień jej nie tknął. Sędzia wtedy w obawie rokoszu skazał ją na ścięcie. Jednak i to przeżyła. Przyniesiona do domu, poprosiła jeszcze o Komunię świętą i dopiero po jej przyjęciu zmarła.

W Skandynawii otoczona jest wielkim kultem. Jej wspomnienie jest świętem światła, kiedy to dzieci zgodnie z tradycja idą w pochodzie prowadzonym przez dziewczynę w wieńcu z zapalonymi świecami na głowie. Tradycja wróżb w dzień św. Łucji spotykana jest także w innych krajach, choćby u słowackich górali. 

informacje ze strony: https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/12-13a.php3

Św. Łucja, legenda o staruszce i ciasteczka puoti 

A teraz przepis na puoti, kruche ciasteczka, których można zrobić więcej i zajadać się nimi też w Boże Narodzenie. Według legendy upiekła je sama św. Łucja, która pod postacią staruszki przyszła do ubogiej rodziny w maleńkiej wiosce Badia Calavena, niedaleko Werony.

Biedni ludzie uratowali starszą kobietę, która zagubiła się podczas śnieżycy. Działo się to w noc poprzedzającą 13 grudnia. Dzieci gospodarzy z niecierpliwością czekały na poranek, bo w dzień św. Łucji dostawały słodycze. Marzyły też o zabawkach i lalkach, ale gospodarze byli zbyt biedni, by kupić je swoim dzieciom. 

Gdy dzieci poszły spać, uratowana staruszka zdradziła gospodyni swój przepis na ciasteczka puoti, którym nadano formę ludzików. Gdy staruszka przystąpiła do pieczenia, zaczęła się dziać magia. W cudowny sposób przybyło mąki, której w biednym domu było bardzo mało. Pojawiły się dawno nie widziane jajka, cukier i masło, a woda zamieniła się w mleko. Gdy ciasteczka się już upiekły, staruszka zniknęła.

O poranku na dzieci czekały pyszne ciasteczka o w kształcie laleczek – w ten sposób dostały dwa w jednym i były bardzo szczęśliwe. A ciasteczek  przybywało, dzięki czemu nawet w Boże Narodzenie biedna rodzina miała co jeść.  

Do przygotowania puoti potrzebujemy:

150 gramów mąki, 150 gramów cukru pudru, 150 gramów masła, 3 żółtka, cukier waniliowy, szczyptę soli i łyżeczkę proszku do pieczenia. Można też dodać posiekaną  skórkę z pomarańczy.    

W misce łączymy najpierw suche składniki, mieszamy, a potem dodajemy miękkie masło. Potem dodajemy żółtka i wyrabiamy aż do chwili, gdy ciasto będzie jednolite i gładkie.  

Formujemy wałek z ciasta, przykrywamy folią spożywczą i odkładamy na kilka godzin do lodówki, żeby odpoczęło.

Następnie rozwałkowujemy ciasto i wycinamy foremką, np. ludziki. Wykładamy je na blachę wyłożoną papierem do pieczenia.

Pieczemy w piekarniku rozgrzanym  do ok. 160 stopni Celsjusza przez ok. 10 minut.  

Beata Zatońska 

 informacje ze strony:https://www.italianki.pl/2020/12/sw-ucja-legenda-o-staruszce-i.html

 

                     

Ogłoszenia parafialne 13.12.-19.12.2021r.

 

Trzecia niedziela Adwentu jest tradycyjnie nazywana niedzielą “Gaudete”. Nazwa pochodzi od pierwszego słowa antyfony na wejście “Gaudete in Domino” (czyli “radujcie się w Panu”). 

Niedziela “Gaudete” to swego rodzaju obwieszczenie bliskości Zbawiciela, co stanowi jednocześnie zaproszenie do radości. Niedziela “Gaudete” miała większe znaczenie w dawnych czasach, gdy Adwent miał znacznie silniejszy niż obecnie koloryt pokutny, co wiązało się z przyjęciem w ramach liturgii rzymskiej niektórych zwyczajów z Galii. I tak w Adwencie nie grano na organach i nie przyozdabiano prezbiterium kwiatami. Wolno było to robić jedynie w niedzielę “Gaudete”. Ponadto w niedzielę tę śpiewano hymn “Chwała na wysokości Bogu”. Był to przedsmak radości zbliżających się świąt Narodzenia Pańskiego. W Rzymie celebrowano niedzielę “Gaudete” szczególnie uroczyście. Jak poświadczają źródła z XII i XIII w., papież o północy sprawował liturgię w bazylice św. Piotra. Najpierw odprawiano oficjum odpowiadające dzisiejszej Godzinie czytań, potem sprawowano uroczystą Mszę św. Papież przywdziewał ornat koloru różowego.

Ogłoszenia parafialne:

W sobotę 18.12.2021r. -sobota- odbędą się rekolekcje Adwentowe.         O godz. 10.00 spowiedź święta. Msza święta o godz. 10.30.

W niedziele Msza święta o godzinie 10.30.

W niedziele o godz. 15.00 odbędzie się strojenie Kościoła na zbliżające się święta Bożego Narodzenia.   Serdecznie zapraszamy wiernych do pomocy, przy dekoracjach.

12 grudnia- Patron dnia: Najświętsza Maryja Panna z Guadalupe

 

Jak głosi przekaz, 12 grudnia 1531 roku Matka Boża ukazała się Indianinowi, św. Juanowi Diego. Mówiła w jego ojczystym języku nahuatl. Ubrana była we wspaniały strój: w różową tunikę i błękitny płaszcz, opasana czarną wstęgą, co dla Azteków oznaczało, że była brzemienna. Zwróciła się ona do Juana Diego:

 "Drogi synku, kocham cię. Jestem Maryja, zawsze Dziewica, Matka Prawdziwego Boga, który daje i zachowuje życie. On jest Stwórcą wszechrzeczy, jest wszechobecny. Jest Panem nieba i ziemi. Chcę mieć świątynię w miejscu, w którym okażę współczucie twemu ludowi i wszystkim ludziom, którzy szczerze proszą mnie o pomoc w swojej pracy i w swoich smutkach. Tutaj zobaczę ich łzy. Ale uspokoję ich i pocieszę. Idź teraz i powiedz biskupowi o wszystkim, co tu widziałeś i słyszałeś".

Początkowo biskup Meksyku Juan de Zumárraga nie dał wiary Indianinowi. Ten poprosił więc Maryję o jakiś znak, którym mógłby przekonać biskupa. W czasie kolejnego spotkania Maryja kazała Indianinowi wejść na szczyt wzgórza. Chociaż w Meksyku w grudniu kwiaty nie kwitną, rosły tam przepiękne róże. Madonna poleciła Juanowi nazbierać całe ich naręcze i schować je do tilmy (był to rodzaj indiańskiego płaszcza, opuszczony z przodu jak peleryna, a z tyłu podwiązany na kształt worka). Juan szybko spełnił to polecenie, a Maryja sama starannie poukładała zebrane kwiaty. Juan natychmiast udał się do biskupa i w jego obecności rozwiązał rogi swojego płaszcza. Na podłogę wysypały się kastylijskie róże, a biskup i wszyscy obecni uklękli w zachwycie. Na rozwiniętym płaszczu zobaczyli przepiękny wizerunek Maryi z zamyśloną twarzą o ciemnej karnacji, ubraną w czerwoną szatę, spiętą pod szyją małą spinką w kształcie krzyża. Jej głowę przykrywał błękitny płaszcz ze złotą lamówką i gwiazdami, spod którego widać było starannie zaczesane włosy z przedziałkiem pośrodku. Maryja miała złożone ręce, a pod stopami półksiężyc oraz głowę serafina. Za Jej postacią widoczna była owalna tarcza promieni.

Właśnie ów płaszcz Juana Diego, wiszący do dziś w sanktuarium wybudowanym w miejscu objawień, jest słynnym wizerunkiem Matki Bożej z Guadalupe. Na obrazie nie ma znanych barwników ani śladów pędzla. Na materiale nie znać upływu czasu, kolory nie wypłowiały, nie ma na nim śladów po przypadkowym oblaniu żrącym kwasem. Oczy Matki Bożej posiadają nadzwyczajną głębię. W źrenicy Madonny dostrzeżono niezwykle precyzyjny obraz dwunastu postaci.

Płaszcz z wizerunkiem Maryi w dniu 24 grudnia 1531 r. w uroczystej procesji biskup przeniósł ze swojej rezydencji do kaplicy wybudowanej w pobliżu wzgórza Tepeyac, spełniając tym samym życzenie Maryi. Obecnie jest to największe sanktuarium maryjne świata, gdzie przybywa co roku około 12 milionów pielgrzymów.

Największym cudem Maryi była pokojowa chrystianizacja meksykańskich Indian. Czas Jej objawień był bardzo trudnym okresem ewangelizacji tych terenów. Do czasu inwazji konkwistadorów Aztekowie oddawali cześć Słońcu i różnym bóstwom, pośród nich Quetzalcoatlowi w postaci pierzastego węża. Wierzyli, że trzeba ich karmić krwią i sercami ludzkich ofiar. Według relacji Maryja miała poprosić Juana Diego w jego ojczystym języku nahuatl, aby nazwać Jej wizerunek "święta Maryja z Guadalupe". Przypuszcza się, że "Guadalupe" jest przekręconym przez Hiszpanów słowem "Coatlallope", które w náhuatl znaczy "Ta, która depcze głowę węża".

Gdy rozeszła się wieść o objawieniach, o niezwykłym obrazie i o tym, że Matka Boża zdeptała głowę węża, Indianie zrozumieli, że pokonała Ona straszliwego boga Quetzalcoatla. Pokorna młoda Niewiasta przynosi w swoim łonie Boga, który stał się człowiekiem, Zbawicielem całego świata. Pod wpływem objawień oraz wymowy obrazu Aztekowie masowo zaczęli przyjmować chrześcijaństwo. W ciągu zaledwie sześciu lat po objawieniach aż osiem milionów Indian przyjęło chrzest. Dało to początek ewangelizacji całej Ameryki Łacińskiej.

 autor:PJ 

informaje ze strony: https://katolicka.bydgoszcz.pl/inne/najswietsza-maryja-panna-z-guadalupe-patronka-dnia-12-12

GODZINA ŁASKI dla całego świata – 8 grudnia.

 

Przygotuj się na moc z nieba! 

8 grudnia – Niepokalane Poczęcie NMP i GODZINA ŁASKI dla całego świata (12:00 – 13:00)

W okresie od 24 października 1946 r. do 8 grudnia 1947 r. Błogosławiona Matka Boska ujawniła się jedenaście razy Siostrze Pierinie we Włoszech, prosząc o pokajanie i odkupienie grzechu złych uczynków.

 Matka Boska prosiła żeby Siostra Pierina przyszła w południe 8 grudnia do kościoła. „Będzie to moja Godzina Łaski”, powiedziała Matka Boska. Siostra zapytała jak ma się przygotować do tej Godzina Łaski? Na co Błogosławiona Matka Boska odpowiedziała:
„Modlitwami i pokajaniem. Przeczytaj 50-ty psalm Dawida trzy razy z otwartymi ramionami (ręce na bok). Podczas Godziny Łaski mogą zostać sprezentowane duchowe ułaskawienia. Łaska Boga dotknie nawet najbardziej okrutnych, i bezlitosnych grzeszników.”

Błogosławiona Dziewica obiecała, że wszystko o co ludzie ją poproszą podczas Godziny Łaski (nawet o to co niemożliwe), będzie im odpuszczone, o ile jest to zgodne z wolą Wiecznego Ojca. Rankiem 8 grudnia ludzie zaczęli przychodzić do kościoła i do południa zebrało się ich dziesięć tysięcy, większość stała na ulicy, bo nie mogli zmieścić się w kościele. Odmawiali Różańce. Gwałtownie z kopuły kościoła zeszło brylantowo-białe światło i pojawiły się stopnie, które dochodziły do podłogi. Schody były pięknie udekorowane czerwonymi, białymi i żółtymi różami. Błogosławiona Dziewica zjawiła się, promieniując światłem ubrana na biało. Uśmiechając się przemówiła miękkim, kochającym głosem:

„JAM JEST Niepokalanym Poczęciem, Matka Wszech Ułaskawień i Łask oraz Matka Mojego Ukochanego Syna Jezusa. Chcę żebyście uznali mnie jako Mistyczną Różę. Chcę żeby 8. grudnia każdego roku w południe przeprowadzali „Godzinę Łaski”. Wiele duchowych łask i fizycznych błogosławieństw będzie udzielone temu kto modli się w ciągu tej godziny”.
Potem zaczęła powoli unosić się po schodach, pięknie wysypując płatki róż. Dochodząc do połowy schodów, znów przemówiła:

 „Bardzo będę szczęśliwa, widząc taki mocny przejaw Wiary”. Wielu chorych było wyleczonych tym sposobem i wiele cudów się stało jako dotrzymana obietnica błogosławionej Matki Boskiej.

Podsumujmy zatem dla ułatwienia:

 
– Godzina Łaski – 8 grudnia (Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP) od 12:00 do 13:00.
– Czas ten najlepiej spędzić w Kościele, a jeśli nie ma takiej możliwości w odizolowaniu od wszystkiego co może przeszkadzać.
– Godzinę modlitw rozpoczynamy 3-krotnym odmówieniem Psalmu 50 z rozłożonymi rękami (tekst poniżej).
– Po odmówieniu/odczytaniu Psalmu następuje czas na odmówienie swoich ulubionych modlitw.
Poniżej proste i praktyczne rozważanie przed modlitwą (nie mojego autorstwa) oraz tekst Psalmu 50 i propozycje innych modlitw:

Zacznij od przypomnienia sobie obietnic Matki Najświętszej.
„W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
Skup się na modlitwie i zapytaj siebie: „Co obiecuje mi Matka Najświętsza?”. Ona zapewnia, że Godzina Łaski „zaowocuje wieloma nawróceniami”.
Proś o łaskę nawrócenia dla tych, którzy jej najbardziej potrzebują.
„Serca zatwardziałe i zimne jak ten marmur zostaną dotknięte Bożą łaską i staną się wiernymi czcicielami naszego Pana, i będą Go szczerze miłować (…)”.
Proś o tę łaskę dla siebie i najbliższych.
„Przez to nabożeństwo uzyskacie wiele łask duchowych i cielesnych”.
Nie bój się prosić o łaski – nawet największe!
„Nasz Pan, mój Boski Syn, Jezus, ześle swe przeobfite Miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą stale modlić się za swych grzesznych braci (…)”.
Proś o łaskę nawrócenia dla grzeszników.
„Każdy, kto będzie modlił się w tej intencji i wylewał łzy pokuty, odnajdzie pewną drabinę niebieską, przez me macierzyńskie Serce będzie też miał zapewnioną opiekę i łaskę”.
A teraz podziękuj za tę łaskę, którą ci dziś Matka Najświętsza gwarantuje!
W tym momencie możesz zacząć rozmawiać z Maryją modlitwami, które są najbliższe twemu sercu. Odmów Różaniec, przeplatając go aktami miłości (Boże, choć Cię nie pojmuję…) i żalu za grzechy (Ach, żałuję za me złości…). Wyznaj swą wiarę w Boga (Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego), wychwalaj Jego dobroć (Chwała na wysokości Bogu), oddaj się Maryi pod opiekę (Cały jestem Twój, o Maryjo). To słowa szczególnie miłe Maryi. One otworzą dla ciebie Jej Serce, ciebie zaś niech otworzą na Jej dary.

PSALM 50 (czasami podawany jako 51):

Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego!
Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną.
Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą,
tak że się okazujesz sprawiedliwym w swym wyroku i prawym w swoim osądzie.
Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka.
Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, naucz mnie tajników mądrości.
Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
Spraw, bym usłyszał radość i wesele: niech się radują kości, któreś skruszył!
Odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia!
Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego!
Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym!
Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy.
Od krwi uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco: niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość!
Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Ty się bowiem nie radujesz ofiarą i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał.
Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.
Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci: odbuduj mury Jeruzalem!
Wtedy będą Ci się podobać prawe ofiary, dary i całopalenia, wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu.

Różaniec (w czwartek odmawiamy Tajemnice Światła):
Propozycje modlitw:
– Litania o Niepokalanym Poczęciu NMP: http://krolowapolski.brzegdolny.pl/pray62.html
– Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi (1): http://www.duchprawdy.com/akt_poswiecenia_sie_NSM_montfort.…
– Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi (2): http://sychar.org/akt-poswiecenia-sie-niepokalanemu-sercu-…/

informacje ze strony: http://koszalin.odnowa.org/?p=7166

6 grudnia - świętego Mikołaja

 

Święty Mikołaj urodził się 15 marca 270 r n.e. (niektóre źródła podają 280 r.),  na terytorium obecnej Turcji - w Patara, tam gdzie nie ma ani śniegu ani mrozu.
Pochodził z zamożnej rodziny. Od dzieciństwa wyróżniał się pobożnością i wrażliwością na ludzkie nieszczęście. Urodził się w okresie prześladowań chrześcijan. Będąc chrześcijaninem został wtrącony do więzienia za wiarę. Po dojściu do władzy Konstantyna I Wielkiego (cesarza rzymskiego, który jako pierwszy przeszedł na chrześcijaństwo), chrześcijanie otrzymali wolność. Mikołaj objął biskupstwo w Myrze.
Tu rozpoczął swoją działalność. Nawrócił na chrześcijaństwo wielu pogan, dał się poznać ze swojej filantropijnej działalności i miłosiernym uczynkom . Znany był również z tego, że walczył z pogaństwem. Burzył świątynie, a z pozyskanych materiałów budował kościoły i inne obiekty, które służyły ludziom.
Jako biskup brał udział w Soborze Nicejskim w 325 roku.
Zmarł 6 grudnia pomiędzy 342 a 352 rokiem w Myra. Pochowany w sarkofagu umieszczonym w kościele, w którym pracował (obecnie miejscowość nazywa się Demre).

 Lista cudów dokonanych przez Świętego Mikołaja jest długa. Oto kilka przykładów

 TRZY SIOSTRY
Jest to najbardziej znana historia. Otóż, jeden z zubożałych mieszkańców Myry, nie mając  posagu dla swoich trzech córek, co wiązało się z niemożliwością wydania ich a mąż, postanowił uczynić je nierządnicami. Kiedy dziewczyny dowiedziały się o zamiarze ojca zaczęły płakać i lamentować. Przechodzący ulicą Biskup usłyszał przez otwarte okno co się stało i postanowił pomóc. Wrzucił przez okno mieszek złota. Pierwsza siostra została uratowana, to był jej posag. Wyszła za mąż i była szczęśliwa. Po jakimś czasie, Mikołaj dowiedział się, że jest nowy problem z drugą siostrą, którą także trzeba wydać za mąż  i w ten sam sposób pomógł dziewczynie i uratował ją od zguby. Gdy nadszedł czas na najmłodszą, przyszedł z pomocą wieczorową porą. Okna były zamknięte. Biskup wspiął się na dach i przez komin wrzucił trzeci mieszek złota.
Teraz już wiemy, dlaczego "współczesny" św. Mikołaj przybywa nocą i wrzuca nam prezenty przez komin.

 MARYNARZE
Na morzu panował sztorm, marynarze nie potrafili znaleźć drogi do portu, zaczęli prosić Boga i pomoc. Ukazał im się Święty Mikołaj i wskazał drogę podczas szalejącej burzy. Od tamtej pory Święty jest patronem marynarzy i podróżnych.

 ZARAZA
Podczas zarazy, która nawiedziła miasto, namawiał wiernych do żarliwej modlitwy i pomocy jeden drugiemu. Sam nie zważając na nic, z narażeniem życia, usługiwał zarażonym.

SKAZAŃCY
Pewnego razu, Cesarz Konstantyn skazał na karę śmierci trzech mieszkańców Myry. Gdy dowiedział się o tym Mikołaj uznał, że wykroczenie, które dokonali jest niewspółmierne do zasądzonej kary.  Osobiście udał się do cesarza z prośbą o ułaskawienie.

URATOWANIE OD ŚMIERCI GŁODOWEJ

 
Pewnego razu po klęsce urodzaju panował głód. 

Do Myry przybył statek z żywnością i zacumował w porcie. Biskup poprosił kapitana, aby dał parę worków mąki, bo chciał nakarmić ludzi. Kapitał długo się wahał, towar nie był jego własnością, co powie odbiorcy, po namyśle zgodził się. Kiedy ponownie wyruszył w morze na dalszą drogę okazało się, że po przybyciu swojego portu, kiedy przekazywał ładunek, niczego nie brakowało.

informacje ze strony: http://violapacho.blogspot.com/2018/02/cuda-swietego-mikoaja-biskupa.html

Ogłoszenia parafialne 06.12- 12.12.2021r.

  

Kalendarium liturgiczne:

06.12- poniedziałek-Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Mikołaja, biskupa

07.12.- wtorek-Wspomnienie św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła

08.12.-środa-Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

09.12.-czwartek-Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Jana Diego Cuauhtlatoatzin

10.12- piątek-Dzień Powszedni

11.12- sobota-Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Damazego I, papieża

12.12- niedziela-Trzecia Niedziela Adwentu

Patron dnia: 

Najświętsza Maryja Panna z Guadalupe

1. Msza świata w niedziele o godz. 10.30. Serdecznie zapraszamy. 

2. Rekolekcje Adwentowe w kościele Najświętszego Serca pana Jezusa w Olsztynie z Ojcem Adamem Szustakiem. 

4 grudnia- Wspomnienie św. Barbary – dziewicy i męczennicy

 

Jeden z przekazów mówi, że była ona córką bogatego kupca Dioskura, żyła w Nikomedii nad Morzem Marmara (dzisiejszy Izmit w płn.-zach. Turcji) i miała ponieść śmierć męczeńską w 306 r. za to, że mimo gróźb i ostrzeżeń nie chciała się wyrzec wiary w Trójcę Świętą. Dlatego często jest przedstawiana na ilustracjach na tle symbolicznej wieży więziennej o trzech oknach.

Według wielu podań Barbarze, uwięzionej i skazanej na śmierć przez ścięcie, udało się uciec z wieży, ojciec jednak zdołał ją schwytać i kazał ściąć. Za to wkrótce potem sam zginął rażony piorunem. Jego córka natomiast tuż przed śmiercią miała otrzymać zapewnienie, że nikt, kto ją będzie wspominał, nie umrze bez sakramentów.

 Z postacią tej świętej wiąże się wiele legend. 

 Obrali ją sobie górnicy za swoją patronkę dlatego, że uciekając z więzienia, Barbara miała się przecisnąć przez skalną szczelinę. W kopalni Rauris w Alpach austriackich 4 grudnia górnicy otrzymywali chleb św. Barbary z ciasta piernikowego, w innych kopalniach zapalano w sztolniach światło, mające uchronić przed nagłą śmiercią w czasie pracy.

Wenezuelscy czciciele świętej spędzają dzień 4 grudnia na tańcach, śpiewie, przyjmowaniu gości w domu lub w restauracji. Na wsiach odzywają się bębny, zwane tamborami, jako dziękczynienie za otrzymane łaski, gdyż św. Barbara czczona jest tam jako opiekunka wszystkich potrzebujących. Nazywa się ją z afrykańska „Królową Chango”. Przy jej ołtarzach i ołtarzykach, stawianych również w domach, znaleźć można kwiaty, jabłka i zielone świece, składane jej w hołdzie. Wszyscy uważający się za „dzieci św. Barbary” proszą ją o powodzenie w pracy, miłości i w interesach.

W Westfalii, Bawarii i Tyrolu pielęgnowany jest zwyczaj obcinania gałązek wiśni lub forsycji i wstawiania ich do wazonu. Zerwane 4 grudnia gałązki pokrywają się kwiatami w okresie Bożego Narodzenia. Kwiaty w pełni zimy i zielone pączki symbolizują nadprzyrodzone poczęcie i narodziny Jezusa. Tradycja w Dolnej Austrii mówi, że „gałązki Barbary” należy „zrywać wieczorem, idąc do ogrodu w samej koszuli i zamykając oczy, aby czar nie prysnął”. W wielu miejscach kwitnące gałązki są oznaką bliskiego ślubu w domu; młode dziewczęta wieszają na każdej gałązce imię chłopca. Wybrany będzie ten, którego imię zdobi gałązkę z pierwszym rozkwitłym pąkiem.

informacje ze strony:https://www.niedziela.pl/artykul/26032/

Św. Andrzej Apostoł, męczennik - 30 listopada

 

Św. Andrzeja Apostoła, brata św. Piotra, rybaka, pierwszego powołanego przez Chrystusa ucznia, ukrzyżowanego przez pogan wspomina Kościół katolicki 30 listopada.

Św. Andrzej urodził się w Betsaidzie, mieszkał jednak wraz ze swoim bratem Szymonem Piotrem w Kafarnaum. Obaj byli rybakami. Andrzej był wcześniej uczniem św. Jana Chrzciciela. Ten wskazał przechodzącego nad Jordanem Jezusa, mówiąc "Oto Baranek Boży".

Wówczas Andrzej poszedł za Jezusem, co św. Jan Ewangelista opisał słowami: "Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa" (J 1,35-41). Kościół prawosławny nadaje św. Andrzejowi przydomek "Protokleros", tzn. pierwszy powołany.

Niektóre przekazy świadczą, że św. Andrzej głosił Ewangelię na terenach między Dnieprem a Donem, inne, że w Azji Mniejszej i Achai. Według tradycji, ok. 65 r. w mieście Patras na Peloponezie aresztował go namiestnik rzymski. Św. Andrzej został skazany na ukrzyżowanie, co poczytywał sobie za chlubę, bo taka śmierć upodabniała go do samego Chrystusa. Krzyż, na którym umarł Apostoł, był w kształcie litery X, dlatego obecnie jest on nazywany krzyżem św. Andrzeja.

Relikwie św. Andrzeja przewieziono w 356 r. z Patras do Konstantynopola. Krzyżowcy, plądrując Konstantynopol podczas czwartej wyprawy krzyżowej w 1202 r., zabrali ze sobą szczątki Apostoła i złożyli je w Amalfi w pobliżu Neapolu. Relikwia głowy została w 1464 r. złożona w Bazylice św. Piotra. Podczas trzeciej sesji Soboru Watykańskiego II, 25 września 1964 r. papież Paweł VI nakazał zwrócić tę relikwię kościołowi w Patras. W 1980 r. prawosławnemu Kościołowi greckiemu zwrócone zostały również relikwie krzyża św. Andrzeja.

informacje ze strony: https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/4/Sw-Andrzej-Apostol-meczennika

Adwent

 

Czas Adwentu jest wyjątkową okazją do przebudzenia duchowego chrześcijanina. To jest dogodny czas do nazwania w sobie pewnych tęsknot za Jezusem Chrystusem, które mogły zostać zagłuszone przez sprawy codzienne. Jest to również szansa, aby spojrzeć na siebie przez pryzmat swojego serca, czyli tego, co w nas najgłębsze, a czego tak często nie chcemy uwzględniać.

 W czasie adwentu powinna dominować radosna nadzieja. Kościół, bowiem poprzez liturgię tego okresu budzi w nas uczucia nadziei, tęsknoty i radosnego oczekiwania. Od pierwszej niedzieli Adwentu do 16 grudnia akcentowany jest eschatologiczny charakter tego okresu. Nasze spojrzenie jest skierowane na drugie przyjście Chrystusa w chwale.
Druga część zaczyna się 17 grudnia i kończy w Wigilię Narodzenia Pańskiego. Tutaj główny akcent liturgii jest położony na pierwsze przyjście Chrystusa w Jego narodzeniu w Betlejem.

            Oczekiwanie na przyjście Jezusa jest źródłem radości. Jakkolwiek przygotowanie na przyjście Pana polega na oczekiwaniu i pokucie, stąd fioletowy kolor szat liturgicznych, to jednak pokuta jest przepełniona radością. Adwent przypomina nam, że całe nasze życie jest oczekiwaniem.

Do adwentowych zwyczajów religijnych należą:

            Roraty – Tak nazywa się Msza święta ku czci Najświętszej Maryi Panny, odprawiana przez cały okres adwentu w dni powszednie. Najstarsze ślady odprawianej w Polsce Mszy świętej roratnej sięgają XII wieku. W wieku XVI roraty były już znane w całej Polsce. Zapalanie świecy roratnej w czasie Mszy świętej roratnej – jest ona biała, ozdobiona białą lub niebieską wstążką jest symbolem Maryi, która podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, jak Ona poprzedziła przyjście Jezusa.

Dobre uczynki adwentowe – Pobożni katolicy wiedzieli, że trzeba przed Panem stanąć z dobrymi uczynkami, dlatego starano się podczas Adwentu wzajemnie sobie pomagać, szczególnie ludziom starszym i biednym.

  Wspólna modlitwa adwentowa – Dawniej cały Adwent starano się przeżywać we wspólnocie nie tylko rodzinnej, ale też i sąsiedzkiej. Gromadzono się by wspólnie odmawiać modlitwę różańcową, śpiewać pieśni adwentowe, a także pieśni o tematyce obyczajowej, które wzywały do życia zgodnego z Bożymi przykazaniami. Czytano Pismo Święte, żywoty świętych i książki budujące wiarę.

 Wieniec adwentowy – Na zielonym wieńcu umieszcza się 4 świece. Cała rodzina gromadząc się w niedzielny wieczór przy wspólnej modlitwie zapala kolejne świece jako znak czuwania i gotowości na przyjście Chrystusa. 

Każda ze świec ma nieco inną nazwę. Ta, którą zapala się w pierwszą niedzielę adwentu, nazywa się "Świecą Proroka" lub inaczej "Świecą Nadziei". Wiąże się z prorokami zapowiadającymi przyjście na świat Jezusa. Druga świeca to "Świeca Betlejem" czy też "Świeca Pokoju". Zapala się ją na pamiątkę miejsca, w którym przyszedł na świat Zbawiciel. Trzecia z kolei jest "Świeca Pasterzy", czyli "Świeca Radości" – związana z tymi, którzy jako pierwsi odwiedzili dzieciątko w stajence, a potem mogli przekazać dobrą nowinę innym. W czwartą niedzielę zapalana jest "Świeca Aniołów", inaczej "Świeca Miłości". Stanowi symbol aniołów – istot niebieskich, które objawiły się pasterzom, by powiedzieć im o przyjściu na świat Jezusa.

informacje ze strony:http://kolegiata.kolbuszowa.pl/o-znaczeniu-adwentu-w-zyciu-chrzescijanina/

Ogłoszenia parafialne 28.11-05.12.2021

 

 Kalendarium liturgiczne:

28.11- niedziela-Pierwsza Niedziela Adwentu

29.11-poniedziałek-Dzień Powszedni

30.11-wtorek-Święto św. Andrzeja, apostoła

01.12.-środa-Dzień Powszedni

02.12- czwartek-Dzień Powszedni

03.12- piątek-Wspomnienie św. Franciszka Ksawerego, prezbitera

04.12.- sobota-wspomnienie św. Barbary, dziewicy i męczennicy

05.12- niedziela-Druga Niedziela Adwentu

Ogłoszenia parafialne:

Msza św. w niedziele 10.30. Serdecznie zapraszamy.

WIELKA NOWENNA DO ŚW. ANDRZEJA BOBOLI 22.11-30.11

Ks. Dominik Chmielewski wraz z Wojownikami Maryi zaprasza na Wielką Nowennę do Świętego Andrzeja Boboli w intencji o Boże Błogosławieństwo i Bożą ochronę dla naszej Ojczyzny! 

 Modlimy się przez wstawiennictwo Królowej Polski oraz świętego Andrzeja Boboli. Razem ze wszystkimi na całym Świecie, prośmy Boga o szczególną ochronę naszej ojczyzny. 

Wielka nowenna: Data: 22 - 30 listopada 2021 Miejsce: dowolne na całym Świecie Każdego dnia Litania do świętego Andrzeja Boboli Msza Święta z Komunią wynagradzającą za Polskę - o Boże Błogosławieństwo i Bożą ochronę dla naszej Ojczyzny! Kończymy 30 listopada zwierzeniem Polski modlitwą: Pod Twoją obronę … Klękamy na kolana i prosimy Boga aby zmiłował się nad nami! 

chwyćmy wszyscy za różaniec prośmy naszych kapłanów w parafiach, aby wystawili Najświętszy Sakrament. A w dniu 30 listopada, ks. proboszcz Józef Niżnik zaprasza wszystkich do Strachocina na wspólne zakończenie Wielkiej Nowenny. Uroczystą Eucharystię koncelebrować będzie abp Andrzej Dzięga. Matka Boża Królowa Polski wzywa każdego z nas do modlitwy! 

Przyłączmy się wszyscy razem!

Nowenna do św. Andrzeja Boboli

W latach 1625-1629 Wilno nawiedziło kilka niezwykle groźnych epidemii, które dziesiątkowały jego mieszkańców. Ludzie masowo opuszczali miasto, pozostawiając niejednokrotnie swych bliskich bez opieki, skazując ich na samotną śmierć. Chorzy często leżeli na ulicach lub w zamkniętych domach. Ojciec Andrzej Bobola wraz z innymi kapłanami nieśli tym opuszczonym i porzuconym swą ofiarną pomoc duchową i materialną. Nie bacząc na możliwość zarażenia się, Ojciec Andrzej opiekował się chorymi i głodnymi ludźmi. Spowiadał wiernych i udzielał im sakramentów świętych, a zmarłych grzebał. Wielu duchownych oddało swe życie w czasie tych straszliwych epidemii, służąc do końca swym braciom potrzebującym pomocy. Tradycja przypisuje wstawiennictwu św. Andrzeja Boboli uratowanie Pińska i jego okolic od zarazy w latach 1709 – 1710.

DZIEŃ PIERWSZY

Modlitwa wstępna: odmawiana przez wszystkie dni nowenny

Wszechmogący, wieczny Boże!

Bądź pochwalony za świat, który dla nas stworzyłeś i za ludzi, których stawiasz na drodze naszego życia. Dziękujemy za wielkiego Rodaka i orędownika w niedolach i przeciwnościach losu – świętego Andrzeja Bobolę, którego wywyższyłeś ponad innych za jego wyjątkową wiarę, oddanie i miłość. Dziękujemy za pełne trudów życie Patrona Polski, który wskazywał i nadal wskazuje nam drogę rozwoju i wzrastania w Bogu. Dziś zwracamy się do Ciebie, Boże z wołaniem, aby trudne doświadczenie epidemii pogłębiło naszą wiarę i miłość oraz wzmocniło wspólnotę rodzinną, religijną i narodową.  Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Amen.

 

Litania do św. Andrzeja Boboli: odmawiana przez wszystkie dni nowenny

Kyrie eleison! Chryste eleison! Kyrie eleison!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże.

Święta Maryjo, módl się za nami

Święty Andrzeju Bobolo, módl się za nami.

Święty. Andrzeju, wierny naśladowco Dobrego Pasterza,

Święty Andrzeju, napełniony duchem Bożym,

Święty Andrzeju, czcicielu Niepokalanie Poczętej Maryi Panny,
Święty Andrzeju, duchowy synu świętego Ignacego Loyoli,
Święty Andrzeju, miłujący Boga i bliźnich aż do oddania swego życia,
Święty Andrzeju, w życiu codziennym oddany Bogu i bliźnim,
Święty Andrzeju, zjednoczony z Bogiem przez nieustanną modlitwę,
Święty Andrzeju, wzorze doskonałości chrześcijańskiej,
Święty Andrzeju, Apostole Polesia,
Święty Andrzeju, powołany przez Boga do jednoczenia rozdzielonych sióstr i braci,
Święty Andrzeju, gorliwy nauczycielu dzieci i ludzi religijnie zaniedbanych,
Święty Andrzeju, niezachwiany w wierze mimo gróźb i tortur,
Święty Andrzeju, wytrwały w największych cierpieniach,
Święty Andrzeju, męczenniku za jedność chrześcijan,
Święty Andrzeju, męczenniku i apostole,
Święty Andrzeju, apostołujący po śmierci wędrówką relikwii umęczonego ciała,

Święty Andrzeju, wsławiony przez Boga wielkimi cudami,
Święty Andrzeju, chlubo naszej Ojczyzny,
Święty Andrzeju, wielki Orędowniku Polski,
Święty Andrzeju, proroku zmartwychwstania Polski po trzecim rozbiorze,
Święty Andrzeju, nasz wielki Patronie.

Abyśmy wszyscy chrześcijanie stanowili jedno, uproś nam u Boga
Abyśmy nigdy od naszej wiary nie odstąpili,
Abyśmy żadnego grzechu ciężkiego nie popełnili,
Abyśmy za popełnione winy szczerą pokutę czynili,

Abyśmy dla naszego zbawienia gorliwie z łaską Bożą współpracowali,
Abyśmy Bogu wiernie służyli,

Abyśmy Najświętszą Maryję Pannę jako Matkę miłowali,
Abyśmy w znoszeniu wszelkich przeciwności wytrwali,
Abyśmy z Tobą nieustannie Bogu chwałę oddawali,.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Kapłan: Módl się za nami, święty Andrzeju Bobolo,

Wierni: Abyśmy się stali godni obietnic Chrystusowych.

Módlmy się:
Boże, nasz Ojcze, Ty przez śmierć umiłowanego Syna chciałeś zgromadzić rozproszone dzieci.

Spraw, abyśmy gorliwie współpracowali z Twoim dziełem, za które oddał życie święty Andrzej Bobola, Męczennik.

Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Przychodzimy dziś do Ciebie, prosząc o wstawiennictwo u dobrego Boga o rychłe zakończenie epidemii w Polsce i na świecie. Sam w życiu byłeś świadkiem epidemii i chorób. Wiesz, ile wnoszą cierpienia i jak przemieniają ludzkie życie i życie narodu. Uproś nam łaskę ufności w Bożą miłość i prowadzenie. Pomóż nam zrozumieć i z zaufaniem przyjąć słowa Pana Jezusa: Nie lękajcie się. Wierzymy, że dzięki Twemu wstawiennictwu zaraza ominęła Pińsk i jego okolice podczas Wielkiej Wojny. Wierzymy, że także teraz za Twoją przyczyną wirus przestanie się szerzyć.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ DRUGI

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Prosimy, aby za Twoim wstawiennictwem Bóg dodał siły, odwagi i nadziei tym, którzy zmagają się ze swoją chorobą. Prosimy, by wszyscy chorzy i zagrożeni uzyskali odpowiednie wsparcie i pomoc.

Wierzymy w uzdrowienia, przedstawione w Twoim procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym oraz w wiele innych, które zdarzyły się za Twoją przyczyną.

Racz prosić miłosiernego Boga o uzdrowienie chorych, zainfekowanych wirusem, aby odzyskali w pełni zdrowie i siły, o ile jest to zgodne z Jego wolą.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ TRZECI

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Wstawiaj się za tymi, którzy codziennie stają do walki z chorobą innych, którzy są gotowi służyć bliźnim w potrzebie, Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i trzeźwego myślenia..(2 Tm 1,7).  Oby dobry Bóg chronił ich  przed wszelkim niebezpieczeństwem i docenił ich ofiarność. Rozumiesz to, bo sam posługiwałeś chorym w czasie wielkiej zarazy w Wilnie, z poświęceniem towarzysząc chorym i umierającym. Prosimy Cię o wstawiennictwo do Ojca Niebieskiego o łaski potrzebne kapłanom w sprawowaniu duchowej posługi.

Prosimy Cię, abyś wołał do Boga, by przyjął do swojego Królestwa wszystkich, którzy odeszli z tego świata oraz by przyniósł ukojenie w cierpieniu rodzinom i przyjaciołom, którzy stracili bliskich.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

  

DZIEŃ CZWARTY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Ty, który niosłeś ludziom Dobrą Nowinę – często samotnie i na odludziu, pomóż i nam, w sytuacji zagrożenia, dawać ewangeliczne świadectwo miłości nie tylko tym, z którymi dzielimy wspólnotę duchową, lecz także tym, którzy są oddaleni od Boga. Wypraszaj nam, Święty Andrzeju, łaskę miłości, która wychodzi naprzeciw wszystkim ludziom i każdemu przebacza winy. Naucz nas bezinteresownie służyć innym, wspierać ich swoją obecnością, słowem, dobrami materialnymi, tym wszystkim, co otrzymaliśmy od Boga. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! (Mt 10, 8)

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ PIĄTY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Prosimy za Twoim wstawiennictwem o dary Ducha Świętego, abyśmy potrafili wypełniać swe życie dobrą treścią i dodaj nam siły do walki z codziennymi trudnościami.

Prosimy, aby czas epidemii stał się czasem naszego nawrócenia  i wznoszenia ku Bogu oraz skutecznych zmagań z wadami naszego charakteru. Wierzymy słowom Pana: Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali. (2 Kor 12,9)

Pomóż nam wznieść się ponad ludzkie ograniczenia, przekształcać wady naszego charakteru w cnoty i sięgać po zwycięstwo nad sobą, na wzór tego, które się stało Twoim udziałem.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ SZÓSTY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Idąc za Panem pokonywałeś bezdroża i pustkowia Polesia. Niech Twój przykład pomaga nam przejść zwycięsko przez ten czas, pełen trosk, pytań i niepokoju. Tyle jest niewiadomych, tyle zagrożeń. Wyproś nam łaskę u Pana, abyśmy wyszli z ciemności do światła.

Wyproś nam u Boga wytrwałość i męstwo  w znoszeniu niewygód, ale też uznanie z pokorą naszej bezradności i szukania pokoju w Panu, który wzywa: Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię. (Mt 11, 28) Prosimy, pomóż nam, by czas kwarantanny był czasem zatrzymania się w codziennej gonitwie, spojrzenia z miłością na drugiego człowieka, budowania bliskich więzi w rodzinie, wzajemnego zrozumienia.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ SIÓDMY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Jedności!

za Twoim pośrednictwem zwracamy się do Boga Wszechmogącego o jedność w naszym narodzie, o szczerość i wielkoduszność w zakończeniu waśni i kłótni w rodzinach, miejscach pracy i polityce.

Bardzo pragnąłeś, by Polski nie rozdzierały podziały religijne, społeczne, polityczne i ekonomiczne. Oddałeś swe życie za Jezusowe pragnienie: aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. ( J 17,21) Niech Twoja ofiara i przebaczenie prześladowcom będzie dla nas nauką wznoszenia się ponad ziemskie sprawy. Niech przyniesie nam zrozumienie, że to miłość łączy życie ziemskie i wieczne, że będzie ona naszym znakiem w Niebie.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ ÓSMY

 Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Jedności!

Przez Twoje wstawiennictwo prosimy Boga, aby ten trudny czas prowadził do wielkiego oczyszczenia naszego narodu i odbudowywania wspólnoty opartej na przeszłości i otwartej na przyszłość. Pomóż nam pojąć, że inność nie musi oznaczać wrogości, a rozmowa jest  fundamentem porozumienia. Ty rozmawiałeś ze wszystkimi: prostymi chłopami, uczonymi, prawosławnymi kapłanami, szlachcicami i dworzanami królewskimi. Niech będzie to czas trwania przy Bogu wraz ze Świętymi naszego kraju i otwarcia na ludzi w duchu ewangelicznej miłości. Oręduj za nami u Pana, abyśmy nie zmarnowali tego czasu, który może nas pokrzepić duchowo i doprowadzić do większej dojrzałości.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ DZIEWIĄTY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski, Patronie Jedności!

W obliczu niebezpieczeństwa zagrażającego naszej Ojczyźnie i światu zwracamy się do Boga przez wstawiennictwo Matki Najświętszej oraz Twoje, abyśmy potrafili bezgranicznie zawierzyć się woli Bożej.

Z Twojej inspiracji w Katedrze Lwowskiej zostały złożone Śluby Króla Jana Kazimierza i Stanów Rzeczypospolitej, „dotyczące polepszenia doli ludu pracującego oraz czci Najświętszej Panny jako Królowej Korony Polskiej”. Potrzeba nam dzisiaj Twojego dojrzałego spojrzenia na wszystkie sprawy naszej Ojczyzny.

W duchu zawierzenia wraz z Maryją i Tobą prosimy Boga o potrzebne łaski dla osób sprawujących władzę, które wykonują swoje obowiązki w poczuciu odpowiedzialności. Prosimy, by Duch Święty ogarnął ich swą mocą i umacniał ich wiarę.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami, święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

21 listopada uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata

 

 

W ostatnich godzinach życia Chrystus powiedział: " Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu" (J 18, 37). Za kilka godzin umierał na krzyżu jak przestępca, a nad głową miał "winę" wypisaną w trzech językach: "To jest król...". Ci, co stali pod krzyżem wyśmiewali się z tego tytułu. Tymczasem całe życie Jezusa od kołyski, stajenki aż po śmierć znaczone było tajemnicą godności królewskiej. Narodził się w Betlejem. Przybyli do Niego uczeni mędrcy, chodzący w glorii królów. Jako królowi, złożyli Mu dary. A kiedy schodził ze świata, też miał koronę na głowie, ale ta była koroną boleści, udręczenia, męki. Nawet ostatni fizyczny ślad przybity do krzyża - zawiera tę tajemnicę wyrażoną w słowach zapisanych na polecenie Piłata: "Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski". ....

Dobrze więc, że przy końcu roku kościelnego ukazuje się nam przykład Chrystusa Króla, o którym Prefacja mszalna mówi, że Jego królestwo jest królestwem "prawdy i życia, świętości i łaski, królestwem sprawiedliwości i pokoju". Kościół przypomina godność Chrystusa i powinność służenia każdemu. Po to, by przezwyciężać w sobie przejawy pychy. By oderwać się od swojego "królestwa" i dostrzec jeszcze inne wartości, które wypływają z wiary. A każdy chrześcijanin jest powołany do świętości, to znaczy do życia Błogosławieństwami. ..

4. "Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus, Chrystus Władcą nam!" - słowa tej pieśni śpiewa się w XXXIV Niedzielę w ciągu roku. Jest to uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Znak, że kończy się rok kościelny i niedługo zacznie się Adwent. Uroczystość tę ustanowił papież Pius XI w Roku Jubileuszowym 1925r.

 

informacje ze strony: https://www.niedziela.pl/artykul/4486/nd/Uroczystosc-Chrystusa-Krola-Wszechswiata

17 listopada - Wspomnienie św. Elżbiety Węgierskiej, zakonnicy

 

 Święta Elżbieta Węgierska urodziła się w 1207 roku w Bratysławie lub na zamku w Sàrospatak, w królewskim domu Arpadów. Była córką króla węgierskiego, Andrzeja II i Gertrudy z Andechs-Meran, rodzonej siostry św. Jadwigi Śląskiej. Miała zaledwie cztery lata, kiedy średniowiecznym zwyczajem została zaręczona z Ludwikiem IV, synem Hermana, langdrafa Turyngii i Hesji.

 Biografowie Elżbiety podają jako klasyczny przykład jej pokory pewne zdarzenie z uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny: “Elżbieta i Agnieszka, siostra jej narzeczonego – pisze Dytrych von Apolda – wzrastały razem i tak samo się ubierały. Tego dnia wspaniale wystrojone i według zwyczaju przybrane w złoto i drogie kamienie, poszły z księżną Zofią do kościoła i zajęły miejsce w stallach. Tam to Elżbieta zdjęła swą koronę i złożyła obok, nakładając ją dopiero po skończonym nabożeństwie. Gdy z tego powodu księżna Zofia wyraziła swe zdumienie, dziewczynka odpowiedziała: „Jakże ja marne, powstałe z ziemi stworzenie, mam stać wyniośle w obliczu mego Boga i Króla, Jezusa Chrystusa cierniem ukoronowanego, ubrana w urągającą Mu koronę?”

 Po dziesięciu latach pobytu Elżbiety na zamku wartburgskim, w 1221 roku Ludwik, który kochał ją bardzo,  pomimo nacisków ze strony matki i dworu, by odesłać narzeczoną ojcu, poślubił ją. Zawarte małżeństwo należało do szczęśliwych związków małżeńskich. Urodziło się z niego troje dzieci, mianowicie w 1222 roku Herman, w 1224 roku Zofia, a w 1227 roku Gertruda.Jej mąż, Ludwik w 1225 roku wyruszył na służbę u  cesarza Fryderyka II w Italii. Podczas jego dwuletniej nieobecności w księstwie, Niemcy nawiedziła klęska nieurodzaju i głodu. Wielkie gromady ludzkie przesuwały się przez księstwa w poszukiwaniu pożywienia. Elżbieta, czując się odpowiedzialną śpieszyła z pomocą wszystkim głodnym i chorym. Sama osobiście wydzielała żywność ze spichrzów zamkowych i z pomocą dwóch dwórek obsługiwała chorych.
Kiedy Ludwik wracał z cesarskiego dworu, zarządca wraz z marszałkiem dworu oskarżyli Księżną o opróżnienie spichrzów. On jednak, choć może nie zawsze rozumiał małżonkę, wierzył w słuszność jej poczynań.
Ich małżeńskie szczęście doznało niebawem bolesnego wstrząsu. Ludwik w 1227 roku wyruszył na wyprawę krzyżową do Ziemi Świętej. Po kilku miesiącach, w Brindisi zachorował na febrę i zmarł 11 września tegoż roku. Elżbieta, dowiedziawszy się o tym doznała szoku. Mając zaledwie dwadzieścia lat została wdową. Znalazła się też w trudnej sytuacji. Młodszy brat Ludwika nie rozumiał jej postępowania i z niechęcią odnosił się do jej praktyk religijnych.

 Jej decyzja odejścia z zamku była powzięta świadomie. Odeszła z dziećmi. Tułaczka, jakiej wtedy doznała była dla trudnym doświadczeniem. Jednakże w tym wszystkim Elżbieta umiała dostrzec Boże działanie. Bóg właśnie w tych przeciwnościach dopuszczał ją do coraz głębszej więzi ze Sobą i odsłaniał przed nią coraz wyraźniej tajemnicę jej przeznaczenia. Przez cały ten okres z wielkim poświęceniem spełniała uczynki miłosierne. Czuła, że jest to jej prawdziwe powołanie. W tym celu założyła szpital p.w. św. Franciszka z Asyżu, gdzie osobiście służyła chorym. Zmarła z wyczerpania 17 listopada 1231 roku.

informacje ze strony: https://bernardynki.com/swieci/sw-elzbieta-wegierska/ 

16.11 – Wspomnienie poświęcenia rzymskich bazylik świętych apostołów Piotra i Pawła

 

Bazylikę wzniesioną nad grobem św. Piotra uroczyście poświęcił  papież Sylwester I. Budowlę te zastąpiono olbrzymią świątynię wzniesioną w XVI i XVII wieku. Poświęcił ją papież Urbana VIII 18 listopada 1626 roku.
Bazylika św. Pawła przy drodze Ostyjskiej, uroczyście poświęcona przez papieża Syrycjusza, spaliła się w roku 1823, została jednak dźwignięta z ruin i wspaniale ozdobiona. Uroczyste poświęcenie odbyło się 10 grudnia 1854 roku.
W rocznicę poświęcenia obydwu bazylik czcimy Piotra i Pawła  których relikwie spoczywają w podziemiach tych kościołów.

Modlitwa

Wszechmogący Boże, zachowaj swój Kościół pod opieką świętych Apostołów Piotra i Pawła, od których otrzymał początek wiary, i spraw, aby przez ich wstawiennictwo aż do końca świata otrzymywał obfite łaski z nieba. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

informacja ze strony:http://www.kerygma.pl/swieta/511-rocznica-poswiecenia-rzymskich-bazylik-sw-piotra-i-pawla

Ogłoszenia parafialne 15.11- 21.11.2021r.

Kalendarium liturgiczne:

15.11-poniedziałek-Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Alberta Wielkiego, biskupa i doktora Kościoła

16.11-wtorek-Dzień Powszedni albo wspomnienie rocznicy poświęcenia Rzymskich bazylik świętych apostołów Piotra i Pawła

17.11-środa-Wspomnienie św. Elżbiety Węgierskiej, zakonnicy

18.11-czwartek-Wspomnienie bł. Karoliny Kózkówny, dziewicy i męczennicy

19.11-piątek-Dzień  powszedni

20.11-sobota-Wspomnienie św. Rafała Kalinowskiego, prezbitera

21.11-niedziela-Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Ogłoszenia parafialne:

W środę Msza św- godz. 10.30

W niedziele Msza św. godz. 10.30. Serdecznie zapraszamy.

Rada Parafialna serdecznie prosi o składanie ofiar na pokrycie kosztów związanych z opłacaniem prądu za Kościół oraz utrzymaniem porządku na cmentarzu.