Święta Rozalia, dziewica
Według starej opowieści urodziła się na zamku Olivella w pobliżu Bergamo
ok. 1130 roku, jako córka księcia Sinibalda, służącego królowi Normanów
Rogerowi II. Przed jej urodzeniem matka otrzymała we śnie polecenie,
aby nazwała ją Rozalia, będzie bowiem najpiękniejszym kwiatem rodu i
wyspy. Miał to być również proroczy symbol: jej życia pokutnego (kolce
róży) i niewinności (biel lilii). Kiedy rodzice przynaglali ją do
małżeństwa, uciekła z pałacu do groty na pobliską górę i tam zamieszkała
jako pustelnica, prowadząc życie pełne pokuty i wyrzeczeń. Na ścianach
wyryła napis: "Ja, Rozalia, córka Sinibalda, postanowiłam żyć w tej
grocie dla miłości mego Pana, Jezusa Chrystusa".
Poddawała się licznym umartwieniom, żyjąc w ścisłej łączności z Bogiem. Po pewnym czasie zmieniła miejsce pobytu, przenosząc się w okolice Monte Pellegrino pod Palermo.
Poddawała się licznym umartwieniom, żyjąc w ścisłej łączności z Bogiem. Po pewnym czasie zmieniła miejsce pobytu, przenosząc się w okolice Monte Pellegrino pod Palermo.
Nieprzyzwyczajona do surowego życia, zmarła
młodo, prawdopodobnie w 1165 lub 1170 r.
W roku 1624 przypadkowo odkryto relikwie św. Rozalii. Odtąd zaczął się jej kult. Podanie głosi, że podczas znalezienia relikwii miała ustać zaraza, która wówczas nękała miasto Palermo i całą okolicę. Dlatego odtąd św. Rozalia jest wzywana jako patronka chroniąca od zarazy. Jej imię wpisał do Martyrologium Rzymskiego surowy papież Urban VIII w 1630 r.
W roku 1624 przypadkowo odkryto relikwie św. Rozalii. Odtąd zaczął się jej kult. Podanie głosi, że podczas znalezienia relikwii miała ustać zaraza, która wówczas nękała miasto Palermo i całą okolicę. Dlatego odtąd św. Rozalia jest wzywana jako patronka chroniąca od zarazy. Jej imię wpisał do Martyrologium Rzymskiego surowy papież Urban VIII w 1630 r.
informacje ze strony : https://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/09-04b.php3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz