Podczas oktawy Bożego Ciała po Mszy św. wokół Kościoła odbywają się procesje z Najświętszym Sakramentem. Osiem dni oktawy Bożego Ciała
jest uważane za czas szczególnej łaski, tak jakby Jezus we własnej Osobie
spacerował naszymi ulicami lub wokół Kościoła.
Jeszcze po wojnie w niektórych regionach Polski Kościół obchodzono dwa razy w ciągu dnia: rano i wieczorem. Na sam koniec Oktawy kapłan święcił przyniesione przez wierny ludwianki
uplecione z kwiatów i ziół leczniczych,symbolu Bożych darów, jakimi Stwórca
hojnie obdarzył ziemię, ludzi i wszelkie stworzenie.
Do dziś powszechna jest wiara w moc leczniczą i ochronną wianuszków
uplecionych się z kwitnącego rozchodnika, macierzanki,mięty, rumianku,
kopytnika, koniczyny, jaśminu i róż (najczęściej dodawano jedną różę) —
podobnie jak gałązek brzozy wziętych z czterech ołtarzy podczas procesji
Bożego Ciała; Miały chronić przed burzą i pożarami, przed gradobiciem
i szkodnikami napolach. Pokruszone ziele z wianków stosowano do
sporządzania leczniczych herbat oraz do okadzania roślin i zwierząt, także
domów przed złymi mocami.
Wianek powieszony w oknie, nad drzwiami wejściowymi lub zatknięty za obraz — przechowuje się przez cały rok, aż do następnej Oktawy, a po roku
można go spalić; nie wolno go wyrzucić, gdyż jest poświęcony.
czwartek, 11 czerwca 2020
Oktawa Bożego Ciała
OKTAWA
BOŻEGO CIAŁA
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz