niedziela, 22 maja 2022

25 .05- czwartek- Wspomnienie św. Filipa Nereusza, prezbitera

 


Filip urodził się we Florencji 21 lipca 1515 r. Wyróżniał się poczuciem humoru i talentem jednania ludzi.

Apostoł Rzymu

Kiedy w 1544 r. znalazł się w katakumbach św. Sebastiana, w Zielone Święta wpadł w ekstatyczny zachwyt: poczuł, jak tajemnicza ręka wyciąga mu z boku dwa żebra, gdy jego serce, podobne do ognistej kuli, groziło rozsadzeniem piersi. Wkrótce Filip założył towarzystwo religijne pod nazwą „Bractwa Trójcy Świętej” do obsługi pielgrzymów i chorych. Był to rok 1548. Przez tę posługę zyskał sobie miano „Apostoła Rzymu”. W 1551 r. za namową spowiednika przyjął święcenia kapłańskie. Miał już wtedy 36 lat.

Oratorium

Zamieszkał w konwikcie św. Hieronima. Tu dojrzało wielkie jego dzieło – Oratorium. Filip zaczął gromadzić kapłanów, zakonników, mieszczan, kupców, artystów. Wspólna modlitwa, spotkania i rozmowy osobiste, spowiedź, czytanie duchowe, konferencje i dyskusje na tematy aktualne, rekolekcje – to program tych spotkań. Z czasem zebrała się pewna liczba uczniów zwanych potem oratorianami czy też filipinami. Do Oratorium spieszyła cała elita duchowa Rzymu.

Przeciwnicy

Wkrótce pojawili się przeciwnicy poczynań św. Filipa. Oskarżyli oni go o to, że sprzyja „nowinkom” niebezpiecznym dla wiary. Doszło do tego, że surowy papież Paweł IV zakazał mu na czas pewien działalności. Kuria Rzymska odebrała mu nawet prawo do spowiadania. Kolejni papieże darzyli go jednak zrozumieniem i odwołali zakaz. Filip był doradcą papieży, kierownikiem duchowym wielu dostojników. Był jednym z najbardziej wesołych świętych. Zmarł wyczerpany pracą 26 maja 1595 r.
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz