4 grudnia- Wspomnienie św. Barbary – dziewicy i męczennicy

 

Jeden z przekazów mówi, że była ona córką bogatego kupca Dioskura, żyła w Nikomedii nad Morzem Marmara (dzisiejszy Izmit w płn.-zach. Turcji) i miała ponieść śmierć męczeńską w 306 r. za to, że mimo gróźb i ostrzeżeń nie chciała się wyrzec wiary w Trójcę Świętą. Dlatego często jest przedstawiana na ilustracjach na tle symbolicznej wieży więziennej o trzech oknach.

Według wielu podań Barbarze, uwięzionej i skazanej na śmierć przez ścięcie, udało się uciec z wieży, ojciec jednak zdołał ją schwytać i kazał ściąć. Za to wkrótce potem sam zginął rażony piorunem. Jego córka natomiast tuż przed śmiercią miała otrzymać zapewnienie, że nikt, kto ją będzie wspominał, nie umrze bez sakramentów.

 Z postacią tej świętej wiąże się wiele legend. 

 Obrali ją sobie górnicy za swoją patronkę dlatego, że uciekając z więzienia, Barbara miała się przecisnąć przez skalną szczelinę. W kopalni Rauris w Alpach austriackich 4 grudnia górnicy otrzymywali chleb św. Barbary z ciasta piernikowego, w innych kopalniach zapalano w sztolniach światło, mające uchronić przed nagłą śmiercią w czasie pracy.

Wenezuelscy czciciele świętej spędzają dzień 4 grudnia na tańcach, śpiewie, przyjmowaniu gości w domu lub w restauracji. Na wsiach odzywają się bębny, zwane tamborami, jako dziękczynienie za otrzymane łaski, gdyż św. Barbara czczona jest tam jako opiekunka wszystkich potrzebujących. Nazywa się ją z afrykańska „Królową Chango”. Przy jej ołtarzach i ołtarzykach, stawianych również w domach, znaleźć można kwiaty, jabłka i zielone świece, składane jej w hołdzie. Wszyscy uważający się za „dzieci św. Barbary” proszą ją o powodzenie w pracy, miłości i w interesach.

W Westfalii, Bawarii i Tyrolu pielęgnowany jest zwyczaj obcinania gałązek wiśni lub forsycji i wstawiania ich do wazonu. Zerwane 4 grudnia gałązki pokrywają się kwiatami w okresie Bożego Narodzenia. Kwiaty w pełni zimy i zielone pączki symbolizują nadprzyrodzone poczęcie i narodziny Jezusa. Tradycja w Dolnej Austrii mówi, że „gałązki Barbary” należy „zrywać wieczorem, idąc do ogrodu w samej koszuli i zamykając oczy, aby czar nie prysnął”. W wielu miejscach kwitnące gałązki są oznaką bliskiego ślubu w domu; młode dziewczęta wieszają na każdej gałązce imię chłopca. Wybrany będzie ten, którego imię zdobi gałązkę z pierwszym rozkwitłym pąkiem.

informacje ze strony:https://www.niedziela.pl/artykul/26032/

Św. Andrzej Apostoł, męczennik - 30 listopada

 

Św. Andrzeja Apostoła, brata św. Piotra, rybaka, pierwszego powołanego przez Chrystusa ucznia, ukrzyżowanego przez pogan wspomina Kościół katolicki 30 listopada.

Św. Andrzej urodził się w Betsaidzie, mieszkał jednak wraz ze swoim bratem Szymonem Piotrem w Kafarnaum. Obaj byli rybakami. Andrzej był wcześniej uczniem św. Jana Chrzciciela. Ten wskazał przechodzącego nad Jordanem Jezusa, mówiąc "Oto Baranek Boży".

Wówczas Andrzej poszedł za Jezusem, co św. Jan Ewangelista opisał słowami: "Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa" (J 1,35-41). Kościół prawosławny nadaje św. Andrzejowi przydomek "Protokleros", tzn. pierwszy powołany.

Niektóre przekazy świadczą, że św. Andrzej głosił Ewangelię na terenach między Dnieprem a Donem, inne, że w Azji Mniejszej i Achai. Według tradycji, ok. 65 r. w mieście Patras na Peloponezie aresztował go namiestnik rzymski. Św. Andrzej został skazany na ukrzyżowanie, co poczytywał sobie za chlubę, bo taka śmierć upodabniała go do samego Chrystusa. Krzyż, na którym umarł Apostoł, był w kształcie litery X, dlatego obecnie jest on nazywany krzyżem św. Andrzeja.

Relikwie św. Andrzeja przewieziono w 356 r. z Patras do Konstantynopola. Krzyżowcy, plądrując Konstantynopol podczas czwartej wyprawy krzyżowej w 1202 r., zabrali ze sobą szczątki Apostoła i złożyli je w Amalfi w pobliżu Neapolu. Relikwia głowy została w 1464 r. złożona w Bazylice św. Piotra. Podczas trzeciej sesji Soboru Watykańskiego II, 25 września 1964 r. papież Paweł VI nakazał zwrócić tę relikwię kościołowi w Patras. W 1980 r. prawosławnemu Kościołowi greckiemu zwrócone zostały również relikwie krzyża św. Andrzeja.

informacje ze strony: https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/4/Sw-Andrzej-Apostol-meczennika

Adwent

 

Czas Adwentu jest wyjątkową okazją do przebudzenia duchowego chrześcijanina. To jest dogodny czas do nazwania w sobie pewnych tęsknot za Jezusem Chrystusem, które mogły zostać zagłuszone przez sprawy codzienne. Jest to również szansa, aby spojrzeć na siebie przez pryzmat swojego serca, czyli tego, co w nas najgłębsze, a czego tak często nie chcemy uwzględniać.

 W czasie adwentu powinna dominować radosna nadzieja. Kościół, bowiem poprzez liturgię tego okresu budzi w nas uczucia nadziei, tęsknoty i radosnego oczekiwania. Od pierwszej niedzieli Adwentu do 16 grudnia akcentowany jest eschatologiczny charakter tego okresu. Nasze spojrzenie jest skierowane na drugie przyjście Chrystusa w chwale.
Druga część zaczyna się 17 grudnia i kończy w Wigilię Narodzenia Pańskiego. Tutaj główny akcent liturgii jest położony na pierwsze przyjście Chrystusa w Jego narodzeniu w Betlejem.

            Oczekiwanie na przyjście Jezusa jest źródłem radości. Jakkolwiek przygotowanie na przyjście Pana polega na oczekiwaniu i pokucie, stąd fioletowy kolor szat liturgicznych, to jednak pokuta jest przepełniona radością. Adwent przypomina nam, że całe nasze życie jest oczekiwaniem.

Do adwentowych zwyczajów religijnych należą:

            Roraty – Tak nazywa się Msza święta ku czci Najświętszej Maryi Panny, odprawiana przez cały okres adwentu w dni powszednie. Najstarsze ślady odprawianej w Polsce Mszy świętej roratnej sięgają XII wieku. W wieku XVI roraty były już znane w całej Polsce. Zapalanie świecy roratnej w czasie Mszy świętej roratnej – jest ona biała, ozdobiona białą lub niebieską wstążką jest symbolem Maryi, która podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, jak Ona poprzedziła przyjście Jezusa.

Dobre uczynki adwentowe – Pobożni katolicy wiedzieli, że trzeba przed Panem stanąć z dobrymi uczynkami, dlatego starano się podczas Adwentu wzajemnie sobie pomagać, szczególnie ludziom starszym i biednym.

  Wspólna modlitwa adwentowa – Dawniej cały Adwent starano się przeżywać we wspólnocie nie tylko rodzinnej, ale też i sąsiedzkiej. Gromadzono się by wspólnie odmawiać modlitwę różańcową, śpiewać pieśni adwentowe, a także pieśni o tematyce obyczajowej, które wzywały do życia zgodnego z Bożymi przykazaniami. Czytano Pismo Święte, żywoty świętych i książki budujące wiarę.

 Wieniec adwentowy – Na zielonym wieńcu umieszcza się 4 świece. Cała rodzina gromadząc się w niedzielny wieczór przy wspólnej modlitwie zapala kolejne świece jako znak czuwania i gotowości na przyjście Chrystusa. 

Każda ze świec ma nieco inną nazwę. Ta, którą zapala się w pierwszą niedzielę adwentu, nazywa się "Świecą Proroka" lub inaczej "Świecą Nadziei". Wiąże się z prorokami zapowiadającymi przyjście na świat Jezusa. Druga świeca to "Świeca Betlejem" czy też "Świeca Pokoju". Zapala się ją na pamiątkę miejsca, w którym przyszedł na świat Zbawiciel. Trzecia z kolei jest "Świeca Pasterzy", czyli "Świeca Radości" – związana z tymi, którzy jako pierwsi odwiedzili dzieciątko w stajence, a potem mogli przekazać dobrą nowinę innym. W czwartą niedzielę zapalana jest "Świeca Aniołów", inaczej "Świeca Miłości". Stanowi symbol aniołów – istot niebieskich, które objawiły się pasterzom, by powiedzieć im o przyjściu na świat Jezusa.

informacje ze strony:http://kolegiata.kolbuszowa.pl/o-znaczeniu-adwentu-w-zyciu-chrzescijanina/

Ogłoszenia parafialne 28.11-05.12.2021

 

 Kalendarium liturgiczne:

28.11- niedziela-Pierwsza Niedziela Adwentu

29.11-poniedziałek-Dzień Powszedni

30.11-wtorek-Święto św. Andrzeja, apostoła

01.12.-środa-Dzień Powszedni

02.12- czwartek-Dzień Powszedni

03.12- piątek-Wspomnienie św. Franciszka Ksawerego, prezbitera

04.12.- sobota-wspomnienie św. Barbary, dziewicy i męczennicy

05.12- niedziela-Druga Niedziela Adwentu

Ogłoszenia parafialne:

Msza św. w niedziele 10.30. Serdecznie zapraszamy.

WIELKA NOWENNA DO ŚW. ANDRZEJA BOBOLI 22.11-30.11

Ks. Dominik Chmielewski wraz z Wojownikami Maryi zaprasza na Wielką Nowennę do Świętego Andrzeja Boboli w intencji o Boże Błogosławieństwo i Bożą ochronę dla naszej Ojczyzny! 

 Modlimy się przez wstawiennictwo Królowej Polski oraz świętego Andrzeja Boboli. Razem ze wszystkimi na całym Świecie, prośmy Boga o szczególną ochronę naszej ojczyzny. 

Wielka nowenna: Data: 22 - 30 listopada 2021 Miejsce: dowolne na całym Świecie Każdego dnia Litania do świętego Andrzeja Boboli Msza Święta z Komunią wynagradzającą za Polskę - o Boże Błogosławieństwo i Bożą ochronę dla naszej Ojczyzny! Kończymy 30 listopada zwierzeniem Polski modlitwą: Pod Twoją obronę … Klękamy na kolana i prosimy Boga aby zmiłował się nad nami! 

chwyćmy wszyscy za różaniec prośmy naszych kapłanów w parafiach, aby wystawili Najświętszy Sakrament. A w dniu 30 listopada, ks. proboszcz Józef Niżnik zaprasza wszystkich do Strachocina na wspólne zakończenie Wielkiej Nowenny. Uroczystą Eucharystię koncelebrować będzie abp Andrzej Dzięga. Matka Boża Królowa Polski wzywa każdego z nas do modlitwy! 

Przyłączmy się wszyscy razem!

Nowenna do św. Andrzeja Boboli

W latach 1625-1629 Wilno nawiedziło kilka niezwykle groźnych epidemii, które dziesiątkowały jego mieszkańców. Ludzie masowo opuszczali miasto, pozostawiając niejednokrotnie swych bliskich bez opieki, skazując ich na samotną śmierć. Chorzy często leżeli na ulicach lub w zamkniętych domach. Ojciec Andrzej Bobola wraz z innymi kapłanami nieśli tym opuszczonym i porzuconym swą ofiarną pomoc duchową i materialną. Nie bacząc na możliwość zarażenia się, Ojciec Andrzej opiekował się chorymi i głodnymi ludźmi. Spowiadał wiernych i udzielał im sakramentów świętych, a zmarłych grzebał. Wielu duchownych oddało swe życie w czasie tych straszliwych epidemii, służąc do końca swym braciom potrzebującym pomocy. Tradycja przypisuje wstawiennictwu św. Andrzeja Boboli uratowanie Pińska i jego okolic od zarazy w latach 1709 – 1710.

DZIEŃ PIERWSZY

Modlitwa wstępna: odmawiana przez wszystkie dni nowenny

Wszechmogący, wieczny Boże!

Bądź pochwalony za świat, który dla nas stworzyłeś i za ludzi, których stawiasz na drodze naszego życia. Dziękujemy za wielkiego Rodaka i orędownika w niedolach i przeciwnościach losu – świętego Andrzeja Bobolę, którego wywyższyłeś ponad innych za jego wyjątkową wiarę, oddanie i miłość. Dziękujemy za pełne trudów życie Patrona Polski, który wskazywał i nadal wskazuje nam drogę rozwoju i wzrastania w Bogu. Dziś zwracamy się do Ciebie, Boże z wołaniem, aby trudne doświadczenie epidemii pogłębiło naszą wiarę i miłość oraz wzmocniło wspólnotę rodzinną, religijną i narodową.  Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Amen.

 

Litania do św. Andrzeja Boboli: odmawiana przez wszystkie dni nowenny

Kyrie eleison! Chryste eleison! Kyrie eleison!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże.

Święta Maryjo, módl się za nami

Święty Andrzeju Bobolo, módl się za nami.

Święty. Andrzeju, wierny naśladowco Dobrego Pasterza,

Święty Andrzeju, napełniony duchem Bożym,

Święty Andrzeju, czcicielu Niepokalanie Poczętej Maryi Panny,
Święty Andrzeju, duchowy synu świętego Ignacego Loyoli,
Święty Andrzeju, miłujący Boga i bliźnich aż do oddania swego życia,
Święty Andrzeju, w życiu codziennym oddany Bogu i bliźnim,
Święty Andrzeju, zjednoczony z Bogiem przez nieustanną modlitwę,
Święty Andrzeju, wzorze doskonałości chrześcijańskiej,
Święty Andrzeju, Apostole Polesia,
Święty Andrzeju, powołany przez Boga do jednoczenia rozdzielonych sióstr i braci,
Święty Andrzeju, gorliwy nauczycielu dzieci i ludzi religijnie zaniedbanych,
Święty Andrzeju, niezachwiany w wierze mimo gróźb i tortur,
Święty Andrzeju, wytrwały w największych cierpieniach,
Święty Andrzeju, męczenniku za jedność chrześcijan,
Święty Andrzeju, męczenniku i apostole,
Święty Andrzeju, apostołujący po śmierci wędrówką relikwii umęczonego ciała,

Święty Andrzeju, wsławiony przez Boga wielkimi cudami,
Święty Andrzeju, chlubo naszej Ojczyzny,
Święty Andrzeju, wielki Orędowniku Polski,
Święty Andrzeju, proroku zmartwychwstania Polski po trzecim rozbiorze,
Święty Andrzeju, nasz wielki Patronie.

Abyśmy wszyscy chrześcijanie stanowili jedno, uproś nam u Boga
Abyśmy nigdy od naszej wiary nie odstąpili,
Abyśmy żadnego grzechu ciężkiego nie popełnili,
Abyśmy za popełnione winy szczerą pokutę czynili,

Abyśmy dla naszego zbawienia gorliwie z łaską Bożą współpracowali,
Abyśmy Bogu wiernie służyli,

Abyśmy Najświętszą Maryję Pannę jako Matkę miłowali,
Abyśmy w znoszeniu wszelkich przeciwności wytrwali,
Abyśmy z Tobą nieustannie Bogu chwałę oddawali,.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Kapłan: Módl się za nami, święty Andrzeju Bobolo,

Wierni: Abyśmy się stali godni obietnic Chrystusowych.

Módlmy się:
Boże, nasz Ojcze, Ty przez śmierć umiłowanego Syna chciałeś zgromadzić rozproszone dzieci.

Spraw, abyśmy gorliwie współpracowali z Twoim dziełem, za które oddał życie święty Andrzej Bobola, Męczennik.

Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Przychodzimy dziś do Ciebie, prosząc o wstawiennictwo u dobrego Boga o rychłe zakończenie epidemii w Polsce i na świecie. Sam w życiu byłeś świadkiem epidemii i chorób. Wiesz, ile wnoszą cierpienia i jak przemieniają ludzkie życie i życie narodu. Uproś nam łaskę ufności w Bożą miłość i prowadzenie. Pomóż nam zrozumieć i z zaufaniem przyjąć słowa Pana Jezusa: Nie lękajcie się. Wierzymy, że dzięki Twemu wstawiennictwu zaraza ominęła Pińsk i jego okolice podczas Wielkiej Wojny. Wierzymy, że także teraz za Twoją przyczyną wirus przestanie się szerzyć.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ DRUGI

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Prosimy, aby za Twoim wstawiennictwem Bóg dodał siły, odwagi i nadziei tym, którzy zmagają się ze swoją chorobą. Prosimy, by wszyscy chorzy i zagrożeni uzyskali odpowiednie wsparcie i pomoc.

Wierzymy w uzdrowienia, przedstawione w Twoim procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym oraz w wiele innych, które zdarzyły się za Twoją przyczyną.

Racz prosić miłosiernego Boga o uzdrowienie chorych, zainfekowanych wirusem, aby odzyskali w pełni zdrowie i siły, o ile jest to zgodne z Jego wolą.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ TRZECI

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Wstawiaj się za tymi, którzy codziennie stają do walki z chorobą innych, którzy są gotowi służyć bliźnim w potrzebie, Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i trzeźwego myślenia..(2 Tm 1,7).  Oby dobry Bóg chronił ich  przed wszelkim niebezpieczeństwem i docenił ich ofiarność. Rozumiesz to, bo sam posługiwałeś chorym w czasie wielkiej zarazy w Wilnie, z poświęceniem towarzysząc chorym i umierającym. Prosimy Cię o wstawiennictwo do Ojca Niebieskiego o łaski potrzebne kapłanom w sprawowaniu duchowej posługi.

Prosimy Cię, abyś wołał do Boga, by przyjął do swojego Królestwa wszystkich, którzy odeszli z tego świata oraz by przyniósł ukojenie w cierpieniu rodzinom i przyjaciołom, którzy stracili bliskich.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

  

DZIEŃ CZWARTY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Ty, który niosłeś ludziom Dobrą Nowinę – często samotnie i na odludziu, pomóż i nam, w sytuacji zagrożenia, dawać ewangeliczne świadectwo miłości nie tylko tym, z którymi dzielimy wspólnotę duchową, lecz także tym, którzy są oddaleni od Boga. Wypraszaj nam, Święty Andrzeju, łaskę miłości, która wychodzi naprzeciw wszystkim ludziom i każdemu przebacza winy. Naucz nas bezinteresownie służyć innym, wspierać ich swoją obecnością, słowem, dobrami materialnymi, tym wszystkim, co otrzymaliśmy od Boga. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! (Mt 10, 8)

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ PIĄTY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Prosimy za Twoim wstawiennictwem o dary Ducha Świętego, abyśmy potrafili wypełniać swe życie dobrą treścią i dodaj nam siły do walki z codziennymi trudnościami.

Prosimy, aby czas epidemii stał się czasem naszego nawrócenia  i wznoszenia ku Bogu oraz skutecznych zmagań z wadami naszego charakteru. Wierzymy słowom Pana: Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali. (2 Kor 12,9)

Pomóż nam wznieść się ponad ludzkie ograniczenia, przekształcać wady naszego charakteru w cnoty i sięgać po zwycięstwo nad sobą, na wzór tego, które się stało Twoim udziałem.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ SZÓSTY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski!

Idąc za Panem pokonywałeś bezdroża i pustkowia Polesia. Niech Twój przykład pomaga nam przejść zwycięsko przez ten czas, pełen trosk, pytań i niepokoju. Tyle jest niewiadomych, tyle zagrożeń. Wyproś nam łaskę u Pana, abyśmy wyszli z ciemności do światła.

Wyproś nam u Boga wytrwałość i męstwo  w znoszeniu niewygód, ale też uznanie z pokorą naszej bezradności i szukania pokoju w Panu, który wzywa: Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię. (Mt 11, 28) Prosimy, pomóż nam, by czas kwarantanny był czasem zatrzymania się w codziennej gonitwie, spojrzenia z miłością na drugiego człowieka, budowania bliskich więzi w rodzinie, wzajemnego zrozumienia.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ SIÓDMY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Jedności!

za Twoim pośrednictwem zwracamy się do Boga Wszechmogącego o jedność w naszym narodzie, o szczerość i wielkoduszność w zakończeniu waśni i kłótni w rodzinach, miejscach pracy i polityce.

Bardzo pragnąłeś, by Polski nie rozdzierały podziały religijne, społeczne, polityczne i ekonomiczne. Oddałeś swe życie za Jezusowe pragnienie: aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. ( J 17,21) Niech Twoja ofiara i przebaczenie prześladowcom będzie dla nas nauką wznoszenia się ponad ziemskie sprawy. Niech przyniesie nam zrozumienie, że to miłość łączy życie ziemskie i wieczne, że będzie ona naszym znakiem w Niebie.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ ÓSMY

 Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Jedności!

Przez Twoje wstawiennictwo prosimy Boga, aby ten trudny czas prowadził do wielkiego oczyszczenia naszego narodu i odbudowywania wspólnoty opartej na przeszłości i otwartej na przyszłość. Pomóż nam pojąć, że inność nie musi oznaczać wrogości, a rozmowa jest  fundamentem porozumienia. Ty rozmawiałeś ze wszystkimi: prostymi chłopami, uczonymi, prawosławnymi kapłanami, szlachcicami i dworzanami królewskimi. Niech będzie to czas trwania przy Bogu wraz ze Świętymi naszego kraju i otwarcia na ludzi w duchu ewangelicznej miłości. Oręduj za nami u Pana, abyśmy nie zmarnowali tego czasu, który może nas pokrzepić duchowo i doprowadzić do większej dojrzałości.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami! Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ DZIEWIĄTY

Modlitwa wstępna

Litania do św. Andrzeja Boboli

Modlitwa nowennowa:

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie Polski, Patronie Jedności!

W obliczu niebezpieczeństwa zagrażającego naszej Ojczyźnie i światu zwracamy się do Boga przez wstawiennictwo Matki Najświętszej oraz Twoje, abyśmy potrafili bezgranicznie zawierzyć się woli Bożej.

Z Twojej inspiracji w Katedrze Lwowskiej zostały złożone Śluby Króla Jana Kazimierza i Stanów Rzeczypospolitej, „dotyczące polepszenia doli ludu pracującego oraz czci Najświętszej Panny jako Królowej Korony Polskiej”. Potrzeba nam dzisiaj Twojego dojrzałego spojrzenia na wszystkie sprawy naszej Ojczyzny.

W duchu zawierzenia wraz z Maryją i Tobą prosimy Boga o potrzebne łaski dla osób sprawujących władzę, które wykonują swoje obowiązki w poczuciu odpowiedzialności. Prosimy, by Duch Święty ogarnął ich swą mocą i umacniał ich wiarę.

Święty Andrzeju Bobolo módl się za nami, święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

21 listopada uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata

 

 

W ostatnich godzinach życia Chrystus powiedział: " Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu" (J 18, 37). Za kilka godzin umierał na krzyżu jak przestępca, a nad głową miał "winę" wypisaną w trzech językach: "To jest król...". Ci, co stali pod krzyżem wyśmiewali się z tego tytułu. Tymczasem całe życie Jezusa od kołyski, stajenki aż po śmierć znaczone było tajemnicą godności królewskiej. Narodził się w Betlejem. Przybyli do Niego uczeni mędrcy, chodzący w glorii królów. Jako królowi, złożyli Mu dary. A kiedy schodził ze świata, też miał koronę na głowie, ale ta była koroną boleści, udręczenia, męki. Nawet ostatni fizyczny ślad przybity do krzyża - zawiera tę tajemnicę wyrażoną w słowach zapisanych na polecenie Piłata: "Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski". ....

Dobrze więc, że przy końcu roku kościelnego ukazuje się nam przykład Chrystusa Króla, o którym Prefacja mszalna mówi, że Jego królestwo jest królestwem "prawdy i życia, świętości i łaski, królestwem sprawiedliwości i pokoju". Kościół przypomina godność Chrystusa i powinność służenia każdemu. Po to, by przezwyciężać w sobie przejawy pychy. By oderwać się od swojego "królestwa" i dostrzec jeszcze inne wartości, które wypływają z wiary. A każdy chrześcijanin jest powołany do świętości, to znaczy do życia Błogosławieństwami. ..

4. "Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus, Chrystus Władcą nam!" - słowa tej pieśni śpiewa się w XXXIV Niedzielę w ciągu roku. Jest to uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Znak, że kończy się rok kościelny i niedługo zacznie się Adwent. Uroczystość tę ustanowił papież Pius XI w Roku Jubileuszowym 1925r.

 

informacje ze strony: https://www.niedziela.pl/artykul/4486/nd/Uroczystosc-Chrystusa-Krola-Wszechswiata

17 listopada - Wspomnienie św. Elżbiety Węgierskiej, zakonnicy

 

 Święta Elżbieta Węgierska urodziła się w 1207 roku w Bratysławie lub na zamku w Sàrospatak, w królewskim domu Arpadów. Była córką króla węgierskiego, Andrzeja II i Gertrudy z Andechs-Meran, rodzonej siostry św. Jadwigi Śląskiej. Miała zaledwie cztery lata, kiedy średniowiecznym zwyczajem została zaręczona z Ludwikiem IV, synem Hermana, langdrafa Turyngii i Hesji.

 Biografowie Elżbiety podają jako klasyczny przykład jej pokory pewne zdarzenie z uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny: “Elżbieta i Agnieszka, siostra jej narzeczonego – pisze Dytrych von Apolda – wzrastały razem i tak samo się ubierały. Tego dnia wspaniale wystrojone i według zwyczaju przybrane w złoto i drogie kamienie, poszły z księżną Zofią do kościoła i zajęły miejsce w stallach. Tam to Elżbieta zdjęła swą koronę i złożyła obok, nakładając ją dopiero po skończonym nabożeństwie. Gdy z tego powodu księżna Zofia wyraziła swe zdumienie, dziewczynka odpowiedziała: „Jakże ja marne, powstałe z ziemi stworzenie, mam stać wyniośle w obliczu mego Boga i Króla, Jezusa Chrystusa cierniem ukoronowanego, ubrana w urągającą Mu koronę?”

 Po dziesięciu latach pobytu Elżbiety na zamku wartburgskim, w 1221 roku Ludwik, który kochał ją bardzo,  pomimo nacisków ze strony matki i dworu, by odesłać narzeczoną ojcu, poślubił ją. Zawarte małżeństwo należało do szczęśliwych związków małżeńskich. Urodziło się z niego troje dzieci, mianowicie w 1222 roku Herman, w 1224 roku Zofia, a w 1227 roku Gertruda.Jej mąż, Ludwik w 1225 roku wyruszył na służbę u  cesarza Fryderyka II w Italii. Podczas jego dwuletniej nieobecności w księstwie, Niemcy nawiedziła klęska nieurodzaju i głodu. Wielkie gromady ludzkie przesuwały się przez księstwa w poszukiwaniu pożywienia. Elżbieta, czując się odpowiedzialną śpieszyła z pomocą wszystkim głodnym i chorym. Sama osobiście wydzielała żywność ze spichrzów zamkowych i z pomocą dwóch dwórek obsługiwała chorych.
Kiedy Ludwik wracał z cesarskiego dworu, zarządca wraz z marszałkiem dworu oskarżyli Księżną o opróżnienie spichrzów. On jednak, choć może nie zawsze rozumiał małżonkę, wierzył w słuszność jej poczynań.
Ich małżeńskie szczęście doznało niebawem bolesnego wstrząsu. Ludwik w 1227 roku wyruszył na wyprawę krzyżową do Ziemi Świętej. Po kilku miesiącach, w Brindisi zachorował na febrę i zmarł 11 września tegoż roku. Elżbieta, dowiedziawszy się o tym doznała szoku. Mając zaledwie dwadzieścia lat została wdową. Znalazła się też w trudnej sytuacji. Młodszy brat Ludwika nie rozumiał jej postępowania i z niechęcią odnosił się do jej praktyk religijnych.

 Jej decyzja odejścia z zamku była powzięta świadomie. Odeszła z dziećmi. Tułaczka, jakiej wtedy doznała była dla trudnym doświadczeniem. Jednakże w tym wszystkim Elżbieta umiała dostrzec Boże działanie. Bóg właśnie w tych przeciwnościach dopuszczał ją do coraz głębszej więzi ze Sobą i odsłaniał przed nią coraz wyraźniej tajemnicę jej przeznaczenia. Przez cały ten okres z wielkim poświęceniem spełniała uczynki miłosierne. Czuła, że jest to jej prawdziwe powołanie. W tym celu założyła szpital p.w. św. Franciszka z Asyżu, gdzie osobiście służyła chorym. Zmarła z wyczerpania 17 listopada 1231 roku.

informacje ze strony: https://bernardynki.com/swieci/sw-elzbieta-wegierska/ 

16.11 – Wspomnienie poświęcenia rzymskich bazylik świętych apostołów Piotra i Pawła

 

Bazylikę wzniesioną nad grobem św. Piotra uroczyście poświęcił  papież Sylwester I. Budowlę te zastąpiono olbrzymią świątynię wzniesioną w XVI i XVII wieku. Poświęcił ją papież Urbana VIII 18 listopada 1626 roku.
Bazylika św. Pawła przy drodze Ostyjskiej, uroczyście poświęcona przez papieża Syrycjusza, spaliła się w roku 1823, została jednak dźwignięta z ruin i wspaniale ozdobiona. Uroczyste poświęcenie odbyło się 10 grudnia 1854 roku.
W rocznicę poświęcenia obydwu bazylik czcimy Piotra i Pawła  których relikwie spoczywają w podziemiach tych kościołów.

Modlitwa

Wszechmogący Boże, zachowaj swój Kościół pod opieką świętych Apostołów Piotra i Pawła, od których otrzymał początek wiary, i spraw, aby przez ich wstawiennictwo aż do końca świata otrzymywał obfite łaski z nieba. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

informacja ze strony:http://www.kerygma.pl/swieta/511-rocznica-poswiecenia-rzymskich-bazylik-sw-piotra-i-pawla

Ogłoszenia parafialne 15.11- 21.11.2021r.

Kalendarium liturgiczne:

15.11-poniedziałek-Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Alberta Wielkiego, biskupa i doktora Kościoła

16.11-wtorek-Dzień Powszedni albo wspomnienie rocznicy poświęcenia Rzymskich bazylik świętych apostołów Piotra i Pawła

17.11-środa-Wspomnienie św. Elżbiety Węgierskiej, zakonnicy

18.11-czwartek-Wspomnienie bł. Karoliny Kózkówny, dziewicy i męczennicy

19.11-piątek-Dzień  powszedni

20.11-sobota-Wspomnienie św. Rafała Kalinowskiego, prezbitera

21.11-niedziela-Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Ogłoszenia parafialne:

W środę Msza św- godz. 10.30

W niedziele Msza św. godz. 10.30. Serdecznie zapraszamy.

Rada Parafialna serdecznie prosi o składanie ofiar na pokrycie kosztów związanych z opłacaniem prądu za Kościół oraz utrzymaniem porządku na cmentarzu.

11 listopada - Narodowe Święto Niepodległości

Odzyskanie niepodległości przez Polskę – odrodzenie Polski

Jednym z najważniejszych elementów powojennego ładu było utworzenie niepodległego państwa polskiego. W 1795 roku Polska zniknęła z map Europy podzielona między trzy kraje zaborcze – Austrię, Prusy i Rosję. Ciemiężony przez zaborców naród polski kilkukrotnie zrywał się do walki o wolność. Bezskutecznie. Dopiero po 123 latach niewoli, 11 listopada 1918 roku ogłoszono ustanowienie państwa polskiego w granicach uwzględniających uwarunkowania historyczne.

Trudności młodego państwa

Powstanie wolnej i niepodległej Polski było jednym z czternastu punktów przedstawionych przez prezydenta USA Woodrowa Wilsona jako kryteriów ustaleń powojennych. Przemówienie Wilsona stało się podstawą dla rokowań pokojowych i jednym z niezwykle ważnych aktów sankcjonujących odbudowę polskiej państwowości. Szczególną rolę w procesie odzyskania niepodległości odegrali wybitni wojskowi i politycy, w tym Józef Piłsudski, Roman Dmowski oraz Ignacy Paderewski.

Młode państwo polskie musiało sobie poradzić z licznymi problemami, wśród których na plan pierwszy wybijało się zunifikowanie systemu administracyjnego, prawnego, monetarnego, ochrona nowych granic, odbudowa po latach zaniedbań i zniszczeń wojennych i wreszcie zorganizowanie nowego systemu politycznego. Palącym problemem było także silne zróżnicowanie etniczne ziem polskich oraz znaczny odsetek mniejszości narodowych, w tym mniejszości ukraińskiej, żydowskiej, białoruskiej i niemieckiej. Nieustabilizowane granice podlegały zmianom niemal w całym okresie dwudziestolecia międzywojennego, co było wynikiem plebiscytów, układów bilateralnych oraz kampanii militarnych. W latach 1918-1921 Polska toczyła wojny z Ukrainą oraz Rosją. Ostatecznie na mocy traktatu ryskiego z marca 1921 roku ustalone zostały wschodnie granice RP z Wilnem, Nowogródkiem, Pińskiem i Tarnopolem po stronie polskiej.

Wojna o granice

Na granicy polsko-niemieckiej także trwały walki o ustanowienie korzystnej linii demarkacyjnej. W latach 1918-1921 wybuchły cztery powstania (jedno w Wielkopolsce, trzy na Śląsku), które towarzyszyły przeprowadzanym w tym rejonie plebiscytom. Na mocy ustaleń i międzynarodowego arbitrażu do Polski przyłączono jedną trzecią Górnego Śląska z Katowicami, Mysłowicami, Pszczyną i Rybnikiem. W 1919 roku trwały również walki o Śląsk Cieszyński. Spory o granicę z Czechosłowacją dotyczyły także obszaru Zaolzia, który najpierw został przyznany Czechom, a następnie w 1938 roku został zajęty zbrojnie przez siły polskie. Militarną akcję wykonały również oddziały polskie w rejonie granicy z Litwą. W 1922 roku do Polski włączono zajęte dwa lata wcześniej Wilno. Spory terytorialne doprowadziły do ochłodzenia stosunków Polski z krajami ościennymi. Szczególnie napięte relacje notowano w kontaktach z Litwą, Ukraińcami oraz Czechami ze względu na roszczenia obu stron kolejno do Wileńszczyzny, Galicji Wschodniej wraz z Lwowem i Zaolzia ze Śląskiem Cieszyńskim.

informacje ze strony: https://warhist.pl/wojna/odzyskanie-niepodleglosci-przez-polske-odrodzenie-polski/

Wspomnienie św. Marcina z Tours, biskupa

 

 Wspomnienie św. Marcina z Tours, biskupa

Miejsce, w którym przyszedł na świat św. Marcin nie jest pewne i za prawdopodobne przyjmuje się Szombathely, Salvar i Szent Marten.

W wieku 15 lat św. Marcin obrał stan żołnierski i został rzymskim legionistą, przysięgę złożył jednak dopiero po osiągnięciu pełnoletności, tj. 17 lat. W roku 338 św. Marcin wraz ze swoim garnizonem został przeniesiony do Galii w okolice miasta Amiens. To tutaj miało miejsce znane zdarzenie z jego życia. Zimą gdy napotkał półnagiego żebraka, oddał mu połowę swojej żołnierskiej opończy. W nocy po tym zdarzeniu w swoim śnie zobaczył Chrystusa odzianego w jego płaszcz, który mówił do aniołów: ,,Patrzcie, jak mnie Marcin, katechumen, przyodział?.

Chrzest święty przyjął – jak to było wówczas w zwyczaju – w Wielkanoc 339 roku.

Św. Marcin ma iść do walki uzbrojony w krzyż. Okazja do wystąpienia z wojska nadarzyła się św. Marcinowi w 356 r. Wówczas to towarzyszył  Cezarowi Julianowi w wyprawie do Galii przeciwko germańskim plemionom łupiącym te tereny. Był wówczas zwyczaj, że żołnierzom w przeddzień bitwy, dla zwiększenia morale, dawano podwójny żołd. Wówczas to Marcin poprosił zamiast żołdu o zwolnienie go ze służby w wojsku. Rozgniewany tym dowódca kazał go aresztować. Marcin poprosił wtedy, aby pozwolono mu do bitwy pójść bez broni w pierwszym szeregu, a on walczyć będzie jedynie znakiem krzyża. Następnego dnia Germanie poprosili jednak o pokój.

Po powrocie z wojny Marcin uzyskał już łatwo zwolnienie z wojska. Pojechał wówczas na Węgry do swoich rodziców. Zdołał ich przed śmiercią nawrócić na wiarę chrześcijańską. 

Gdy wyznał biskupowi, iż jego pragnieniem jest poświęcić się Bogu, żyjąc życiem ascety, ten wydzielił mu w pobliskim Ligugé pustelnię. Marcin zamieszkał tam z kilkoma towarzyszami. Stał się w ten sposób w 360 r. ojcem życia zakonnego we Francji.

W 371 r. zmarł biskup Tours, ponieważ sława życia i cudów świętego mnicha znana była w całej okolicy, kapłani i wierni pragnęli, aby Marcin przyjął godność biskupa. Żeby go do tego skłonić użyto wybiegu: jeden z mieszczan pojechał do świętego z prośbą o przyjazd do miasta i uzdrowienie chorej żony, kiedy tylko Marcin pojawił się w mieście, jego mieszkańcy siłą przywiedli go do katedry błagając o przyjęcie godności biskupa. W ten sposób został wybrany przez aklamację. 4 lipca 371 roku otrzymał święcenia kapłańskie i sakrę biskupią.

Godność biskupią sprawował 25 lat..

Bogate zwyczaje „marcińskie”

We wczesnym chrześcijaństwie dzień św. Marcina miał charakter podobny do Środy Popielcowej. Wczasach przedchrześcijańskich tego dnia rozpoczynała się zima, był to też termin płacenia podatków i początek nowego roku gospodarczego. Tego dnia m.in. uroczyście próbowano nowe wino.

Z dniem św. Marcina łączą się też różne zwyczaje. Wśród nich były tzw. „rózgi Marcina”. W tym dniu pasterze bydła dawali swoim chlebodawcom „rózgę”: brzozową gałązkę z kilkoma listkami na czubku związaną z gałązką dębu i jałowca. Te „rózgi”, święcone w Trzech Króli, służyły potem do wypędzania bydła na pastwiska.

Do dziś w różnych częściach Niemiec i Austrii odbywają się pochody dzieci z „lampionami św. Marcina”, prowadzące do „ogniska św. Marcina”. Dzieciom towarzyszy rycerz ubrany w rzymski hełm i purpurowy płaszcz, mający przypominać żołnierza Marcina i jego dobre czyny.

Nade wszystko jednak znana jest pieczona „gęś św. Marcina” - tradycyjna potrawa wywodząca się z Kolonii, gdzie 11 listopada spożywa się ją nadziewaną jabłkami, rodzynkami i kasztanami.

Gdy późną jesienią następuje lekkie ocieplenie, Francuzi nazywają to „latem Marcina”. Wiąże się to z inną legendą, według której gdy ciało Marcina wieziono statkiem po Loarze z miejsca jego śmierci - Candes-Saint-Martin - do Tours, z jesiennego snu obudziła się przyroda i nieoczekiwanie całe nadbrzeżne łąki okryły się kwiatami.

W Poznaniu 11 listopada wypiekane są specjalne „Marcinowe” słodkie rogale wypełnione masą z białego maku. Na najstarszej ulicy miasta - św. Marcinie - odbywa się uroczysta parada, której przewodzi rycerz na siwym koniu.

Co ma wspólnego św. Marcin z gęsiami?

W wielu krajach nie do pomyślenia jest dzień św. Marcina bez gęsi na stole. „Gęś św. Marcina” jest tradycyjną potrawą we Francji, Austrii i w Niemczech: w Kolonii na przykład spożywa się 11 listopada pieczoną gęś nadziewaną jabłkami, rodzynkami i kasztanami. W Szwecji św. Marcin jest patronem gastronomów z południa tego kraju.

Gęsi również „zdradziły” swoim gęganiem św. Marcina. Gdy zmarł biskup Tours, Marcin został wybrany jego następcą. Legenda mówi, że nie chciał przyjąć tego urzędu i schował się do klasztornej szopy, w której chowano gęsi. Te jednak zaniepokojone podniosły wrzawę, zdradzając w ten sposób kryjówkę Marcina. Nowego biskupa triumfalnie wprowadzono do Tours, a pieczona na pamiątkę św. Marcina gęś przeszła do tradycji i zachowała się po dzień dzisiejszy.

informacje ze strony: https://www.niedziela.pl/artykul/32185/Wspomnienie-sw-Marcina-z-Tours

Bazylika świętego Jana na Lateranie

 

Wiele osób sądzi, że najważniejszym kościołem papieskim jest bazylika św. Piotra na Watykanie. Nie jest to prawdą. To bazylika świętego Jana na Lateranie jest kościołem katedralnym papieża. Odegrała ona doniosłą rolę w historii chrześcijaństwa i dlatego Kościół obchodzi specjalny dzień, przypominający moment jej poświęcenia. Bazylika ta jest jedną z czterech bazylik większych Rzymu. Nazwa tego miejsca pochodzi od nazwiska starożytnych posiadaczy tych ziem. Cesarz Neron pod pozorem spisku zgładził Plantiusa Laterana i zagarnął jego pałac. Konstantyn Wielki pałac ten podarował papieżowi św. Sylwestrowi I (314-335). Do roku 1308 był on rezydencją papieży. Gdy w 313 r. cesarz Konstantyn Wielki wydał edykt pozwalający na oficjalne wyznawanie wiary chrześcijańskiej, kazał wybudować obok pałacu okazałą świątynię pod wezwaniem Chrystusa Zbawiciela, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Stała się ona pierwszą katedrą Rzymu, a przylegający do niej pałac - siedzibą papieży. Jej poświęcenia dokonał papież św. Sylwester I w dniu 9 listopada 324 r.
W ciągu kilku wieków panowało tu 161 papieży i odbyło się pięć soborów powszechnych. Bazylika na Lateranie przestała być siedzibą papieży od czasów niewoli awiniońskiej na początku XIV w. W 1377 r. papież Grzegorz IX przeniósł swą siedzibę do Watykanu.

 

Nad wejściem do świątyni znajduje się łaciński napis, który najlepiej oddaje wagę i rolę tego miejsca:

Mater et Caput omnium Ecclesiarum Urbis et Orbis

to znaczy: Matka i Głowa wszystkich kościołów Miasta i Świata. Tu właśnie papieże odprawiali Mszę na rozpoczęcie Wielkiego Postu. Tu w Niedzielę Palmową stawia się łuk triumfalny na przyjęcie Króla męczenników. Tu papież odprawia Mszę świętą w Wielki Czwartek na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy.

 

informacja z strony: https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-09a.php3

Ogłoszeia parafialne 08.11-14.11.2021r.

 Kalendarium liturgiczne:

08.11- poniedziałek-Dzień Powszedni

09.11- wtorek-Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej

10.11-środa-Wspomnienie św. Leona Wielkiego, papieża i doktora Kościoła

11.11- czwartek-Wspomnienie św. Marcina z Tours, biskupa

12.11-piatek-Wspomnienie św. Jozafata, biskupa i męczennika

13.11- sobota-Wspomnienie świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski

14.11-niedziela-Trzydziesta Trzecia Niedziela zwykła

Ogłoszenia parafianie:

11 listopada Msza święta za Ojczyznę, o pokój na świecie - godz. 10.30. 

Po Mszy świętej o godz. 12.00 zapraszamy do wspólnego odśpiewania Hymnu Państwowego. Wzięciu udziału w Biegu Niepodległościowym. Zapraszamy do wspólnego śpiewania pieśni patriotycznych- górka przed blokiem.

Msza święta w niedziel o godz. 10.30.  Przed Mszą św. wspólna modlitwa za zmarłych. 

5 listopada Święci Elżbieta i Zachariasz, rodzice św. Jana Chrzciciela

 

 

 Święta Elżbieta

Według Ewangelii św. Łukasza (Łk 1, 5-80) Elżbieta pochodziła z kapłańskiego rodu Aarona. Uchodząca za bezpłodną, mimo podeszłego wieku urodziła Zachariaszowi syna. Jej brzemienność - przedstawiona w kontekście zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie - miała być dowodem, "że dla Boga nie ma nic niemożliwego". Kiedy Elżbieta była już w szóstym miesiącu ciąży, odwiedziła ją jej kuzynka, Maryja. Elżbieta za natchnieniem Ducha Świętego poznała w niej Matkę Boga i powitała ją słowami: "Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego". Maryja pozostała przy Elżbiecie aż do jej rozwiązania. Św. Elżbieta jest patronką matek, żon, położnych.

 Święty Zachariasz był ojcem Jana Chrzciciela (Łk 1, 5-25. 59-79). Pochodził z ósmej klasy (gałęzi) kapłańskiej Abiasza (były 24 klasy wywodzące się od Aarona, brata Mojżesza; klasy te ustanowił król Dawid dla uregulowania kolejności służby Bożej w Świątyni). Cerkiew prawosławna, obchodząca do dzisiaj święto wprowadzenia Bogarodzicy do Świątyni Jerozolimskiej utrzymuje, że Zachariasz był tym kapłanem, który trzyletnią Marię wprowadził do Świętego Świętych - miejsca zastrzeżonego dla kapłanów. Tradycja zachodnia nie wspomina o tym wydarzeniu.Kiedy - wyznaczony przez losowanie - składał w świątyni ofiarę kadzenia, ukazał mu się archanioł Gabriel i przepowiedział, że jego żona urodzi syna, któremu ma nadać imię Jan. Z powodu niedowierzania został porażony niemotą. Odzyskał mowę dopiero przy obrzezaniu syna, kiedy napisał na tabliczce jego imię: Jan. 

 Tradycja Kościołów Wschodnich opowiada, że gdy król Herod rozkazał, aby wszyscy chłopcy w wieku do dwóch lat w Betlejem i okolicy zostali zabici, sprawiedliwa Elżbieta ukryła się wraz z synem w górach. Żołnierze próbowali dowiedzieć się od Zachariasza, gdzie jest jego syn. Jednak ojciec nie zdradził tej informacji. Zabito go więc pomiędzy świątynią i ołtarzem. Sprawiedliwa Elżbieta miała umrzeć czterdzieści dni po swym mężu, a św. Jan Chrzciciel, ochraniany przez Boga, miał przebywać na pustyni aż do dnia swego pojawienia się narodowi izraelskiemu.

informacje ze strony: https://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/11-05a.php3

1 listopada Święto Wszystkich Zmarłych

 

Dzisiejsza uroczystość - ma charakter bardzo radosny. Wspominamy bowiem dzisiaj wszystkich tych, którzy żyli przed nami i wypełniając w swoim życiu Bożą wolę, osiągnęli wieczne szczęście przebywania z Bogiem w niebie. Kościół wspomina nie tylko oficjalnie uznanych świętych, czyli tych beatyfikowanych i kanonizowanych, ale także wszystkich wiernych zmarłych, którzy już osiągnęli zbawienie i przebywają w niebie.  Wstawiennictwa Wszystkich Świętych wzywa się w szczególnie ważnych wydarzeniach życia Kościoła. Śpiewa się wówczas Litanię do Wszystkich Świętych, która należy do najstarszych litanijnych modlitw Kościoła.

Perpetua, Felicyta i inni

Obok świętych Piotra, Pawła, Franciszka czy Dominika- Polikarp, Justyn, Atanazy, Perpetua, Felicyta.  Kościół wybrał do litanii te właśnie postaci?. Jak powstała modlitwa?.

Tradycja modlitwy litanijnej wywodzi się z modlitw w żydowskich synagogach. Prawdopodobnie znana była już w czasach świętego Jana Chryzostoma (zm. 407) w Antiochii. Wtedy była częścią liturgii. Diakon podawał szereg (litanię) modlitw, a po każdej z nich wierni odpowiadali kyrie eleison. 

Początkowo liczba imion była różna. Niektóre rękopisy podają kilka, najczęściej związanych z danym terenem lub relikwiami, które w danym miejscu czczono. Innym razem było to nawet kilkaset imion, tak jak w litanii Ludwika Niemca, w której były 532 imiona świętych. 

Po Soborze Trydenckim liczba imion została zredukowana. Litania do Wszystkich Świętych  przybrała dwie formy: krótsza i dłuższą.Obecnie odmawiamy litanię zreformowana po Soborze Watykańskim II. W wyniku reform soborowych najpierw wybrano imiona tych świętych, których biografia jest znana ze źródeł historycznych, a nie tylko z legend.

Litania do Wszystkich Świętych

Panie, zmiłuj się nad nami. Chryste, zmiłuj się nad nami. Panie, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami.
Święty Michale, módl się za nami.
Święci Aniołowie Boży, módlcie się za nami.
Święty Janie Chrzcicielu, módl się za nami.
Święty Józefie,
Święty Piotrze i Pawle, módlcie się za nami.
Święty Andrzeju, módl się za nami.
Święty Janie, Święta Mario Magdaleno,
Święty Szczepanie,
Święty Ignacy Antiocheński,
Święty Wawrzyńcze,
Święty Wojciechu i Stanisławie, módlcie się za nami.
Święta Perpetuo i Felicyto,
Święta Agnieszko, módl się za nami.
Święty Grzegorzu,
Święty Augustynie,
Święty Atanazy,
Święty Bazyli,
Święty Marcinie,
Święty Benedykcie,
Święty Franciszku i Dominiku, módlcie się za nami.
Święty Franciszku Ksawery, módl się za nami.
Święty Janie Mario Yianneyu,
Święta Katarzyno Sieneńska,
Święta Tereso z Avili,
Wszyscy święci i święte Boże, módlcie się za nami.
Bądź nam miłościw, wybaw nas, Panie
Od zła wszelkiego,
Od każdego grzechu,
Od śmierci wiecznej,
Przez Twoje wcielenie,
Przez Twoje święte zmartwychwstanie,
Przez zesłanie Ducha Świętego,
Prosimy Cię, my grzesznicy, wysłuchaj nas, Panie.
Prosimy Cię, abyś strzegł Kościoła świętego i nim kierował.
Prosimy Cię, abyś zachował Ojca świętego i całe duchowieństwo w prawdziwej pobożności.
Prosimy Cię, abyś dał wszystkim narodom pokój i prawdziwą zgodę.
Prosimy Cię, abyś nas samych utwierdził i zachował w swojej świętej służbie.
Prosimy Cię, Jezu, Synu Boga żywego, wysłuchaj nas, Panie.
Chryste usłysz nas,
Chryste, wysłuchaj nas.

Ogłoszenia parafialne 01.11.-07.11.2021r.

 

Kalendarium liturgiczne:

01.11- poniedziałek-Uroczystość Wszystkich Świętych

02.11.-wtorek-Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych

03.11.- środa-Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Marcina de Porres, zakonnika

04.11.- czwartek-Wspomnienie św. Karola Boromeusza, biskupa

05.11- piątek-Dzień Powszedni. Patron dnia święta Elżbieta i Zachariasz, rodzice św. Jana Chrzciciela.

06.11- sobota-Dzień Powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę

07.11- niedziela-Trzydziesta Druga Niedziela zwykła

 Ogłoszenia parafialne :

 1. Msza święta w poniedziałek o godz. 10.30. Po Mszy Świętej  procesja na cmentarz.

2. Msza Święta w niedziele o godz. 10.30.