16 lipca - Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z góry Karmel
Historia szkaplerza sięga połowy XIII wieku, kiedy to ówczesny generał karmelitów o. Szymon Stock prosił Matkę Bożą o pomoc w uratowaniu zakonu przed kasatą. Jak podaje tradycja karmelitańska, w odpowiedzi Maryja ukazała mu się w nocy z 15 na 16 lipca 1251 r. w otoczeniu aniołów. W ręku trzymała płócienną szatę, którą ofiarowała karmelicie jako znak schronienia pod Jej macierzyńską opieką. "To będzie przywilejem dla ciebie i wszystkich karmelitów: kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego" - miała powiedzieć Matka Boża, wskazując na szatę, nazwaną potem szkaplerzem.
W przypadku szkaplerza karmelitańskiego na jednym kawałku powinien być
umieszczony wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej, a na drugim -
Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jedna część powinna spoczywać na
piersiach, a druga - na plecach. Szkaplerz musi być poświęcony według
specjalnego obrzędu.
Szkaplerz, będący znakiem maryjnym, zobowiązuje do
chrześcijańskiego życia, ze szczególnym ukierunkowaniem na uczczenie
Najświętszej Maryi Dziewicy potwierdzanym codzienną modlitwą Pod Twoją
obronę.
Szkaplerz w obecnej formie jest bardzo wygodny do noszenia. Można
nawet zastąpić go medalikiem szkaplerznym. Z całą pewnością noszenie
szkaplerza mobilizuje i przyczynia się do powiększenia nabożeństwa ku
Najświętszej Maryi Pannie.
Zobowiązania szkaplerzne
Aby dostąpić spełnienia wielkich obietnic związanych ze Szkaplerzem, potrzeba z naszej strony gotowości do podjęcia pewnych zobowiązań:
-
Zobowiązujemy się do troski o swoje zbawienie.
Podstawowymi wymaganiami dla otrzymania pierwszej obietnicy są: staranie się o swoje zbawienie, zachowywanie przykazań Bożych i kościelnych, unikanie grzechu śmiertelnego i życie w łasce uświęcającej. Jest to także świadome i dobrowolne podejmowanie wyrzeczeń, umartwień i pokut w celu przezwyciężenia zła, wynagrodzenia Bogu i uświęcenia bliźnich. -
Zobowiązujemy się do zachowania czystości według stanu, naśladowania cnót Matki Bożej i starania się o świętość życia,
aby móc za Jej wstawiennictwem być wybawionym z czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci. Codziennie należy więc poświecić jakiś czas na rozmyślanie nad życiem Maryi i nad Jej sposobem służby Bogu (np. w tajemnicach Różańca św.), by umieć Ją naśladować. -
Zobowiązujemy się do codziennej modlitwy, zwłaszcza maryjnej.
Codzienne odnawiamy poświęcenie się Maryi przez modlitwę nadaną w dniu przyjęcia Szkaplerza przez kapłana (zazwyczaj jest to: Pod Twoją obronę, Witaj Królowo lub 3 Zdrowaś Maryjo). -
Zobowiązujemy się do życia duchem i misją Zakonu Karmelitańskiego,
z uwzględnieniem charakteru naszego powołania a w jedności z całym Zakonem, zobowiązujemy się raz w roku odprawić w dniach od 7 do 15 lipca nowennę ku czci Matki Bożej Szkaplerznej (prywatnie lub wspólnotowo) i w dniu 16 lipca, w samą Uroczystość, przystąpić do Sakramentów świętych, by otrzymać odpust zupełny, ofiarowany za siebie lub za zmarłych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz