Róża urodziła się w 1233 r. Jej rodzice zajmowali się rolnictwem.
Legenda głosi, że dlatego nadano dziecku takie imię, gdyż było tak
piękne, iż miało twarz podobną do róży. Mając 12 lat Róża wstąpiła do
III Zakonu św. Franciszka. Już wtedy musiała być bardzo dojrzała w
wierze.
Datą przełomową w jej życiu był rok 1250. Zachorowała wtedy śmiertelnie.
Spokojna o swoje losy, modliła się żarliwie o powodzenie wyprawy
krzyżowej w obronie Ziemi Świętej, na której czele stał św. Ludwik IX,
król francuski (również tercjarz franciszkański). Kiedy cudownie
wyzdrowiała, postanowiła całkowicie poświęcić się nawracaniu dusz do
Boga. Przywdziała habit zakonny, zaczęła oddawać się surowym praktykom
pokutnym w intencji nawrócenia grzeszników, a potem z krzyżem w ręku
przebiegała ulice miasta, nawołując do pokuty. Swymi wystąpieniami
wzbudziła gniew mieszkających w Viterbo patarynów i katarów (ruchy
religijne, których idee w znacznej części zostały uznane za heretyckie),
którzy zmusili ją i jej rodzinę do opuszczenia miasta. Już po
opuszczeniu Viterbo, przebywając w Soriano, Róża otrzymała dar wizji, z
której dowiedziała się o rychłym zakończeniu prześladowań Kościoła, wraz
ze śmiercią cesarza Fryderyka II. Po jego śmierci, kiedy miasto zajęły
wojska papieskie, Róża rzeczywiście mogła powrócić do rodzinnego domu,
który przetrwał do dziś.
Pod koniec życia Święta prosiła, by przyjęto ją do klasztoru klarysek w
Viterbo. Odmówiono jej ze względu na stan zdrowia. Za radą spowiednika
zamieniła swoje mieszkanie na osobisty "klasztor", gdzie wraz z
kilkorgiem przyjaciół poświęcała się modlitwie o uświęcenie ludzkich
dusz. Wyczerpana pokutą i apostolstwem, zmarła w wieku niespełna 20 lat,
6 marca 1252 roku. Jej śmierć napełniła bólem mieszkańców całego
miasta.
informacje ze strony: https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/03-06b.php3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz