Urodziła się około połowy III wieku w Hiszpanii.
Zdarzało się też, że ludzie świeccy przejęci pragnieniem służby Bożej wyruszali w pobożne podróże, oddając się Panu Bogu do dyspozycji, i docierali do miejsc, w których były potrzebne ich ręce zdolne do pracy oraz dusze i serca zdolne do udzielania innym życia Bożego, które w sobie pielęgnowali. Do grona takich nieformalnych misjonarzy należała święta Beata, która wyruszyła w towarzystwie swego brata Sankcjana i innych wiernych do Galii, której władze i ludność były pełne wrogości wobec chrześcijan, aby nieść pomoc prześladowanym braciom.
Zamieszkali w mieście Sens (wówczas Agedincum) niedaleko Paryża (Lutetia Parisiorum). Beata stała się postacią znaczącą w tamtejszej gminie chrześcijańskiej. Przykładem swych cnót wzmacniała ducha wśród wiernych. Jaśniała czystością, ponieważ pragnąc oddać się tylko Bogu i duszom uczyniła ślub dozgonnej wstrzemięźliwości i strzegła jak skarbu tej niezwykle obfitującej cnoty. Krzepiła serca dobrocią i miłosierdziem, motywowała do odważnego wyznawania wiary swoją mężną postawą, mimo, iż prawdopodobnie wyjechała z rodzinnej ziemi w bardzo młodym wieku. W końcu przypieczętowała swą służbę męczeńską śmiercią podczas prześladowań za Aureliana.
informacja ze strony: https://pch24.pl/sw-beata-meczennica/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz