Ogłoszenia parafialne:
28.03- św. Teresa z Ávila
31.03- Św. Balbina, męczennica II wieku
01.04- pierwszy piątek miesiąca
02.04-pierwsza sobota miesiąca.
Ogłoszenia parafialne:
28.03- św. Teresa z Ávila
Dzisiejsza uroczystość przypomina nam o tym wielkim zdarzeniu, od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości. Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi, niewiasty z Nazaretu, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice proroków, a Jej Syn, którego pocznie w cudowny i dziewiczy sposób za sprawą Ducha Świętego, będzie Synem samego Boga. Fakt, że uroczystość ta przypada często w trakcie Wielkiego Postu uzmysławia nam, że tajemnica Wcielenia jest nierozerwalnie związana z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.
W IV wieku w Nazarecie powstała bazylika Zwiastowania. Wystawił ją bogacz żydowski, Józef z Tyberiady, który przeszedł na chrześcijaństwo. Wybudował on kościół na miejscu, gdzie według podania miał stać domek Świętej Rodziny. W roku 570 nawiedza tę bazylikę i opisuje pielgrzym, Antoni z Piacenzy. Przetrwała ona do wieku XI. Krzyżowcy na jej miejscu wystawili o wiele większą i bardziej okazałą. Ta z kolei przetrwała aż do roku 1955, kiedy to franciszkanie wystawili nową, obecnie istniejącą świątynię. W odległości ok. 200 metrów od niej znajduje się kościół św. Józefa. W wieku VI stał na tym miejscu kościół Matki Bożej Karmiącej. W pobliżu niego znajduje się także synagoga, zbudowana na miejscu tej, w której Chrystus często przebywał i nauczał. Pamiątką najpewniejszą z czasów Maryi jest jej studnia, jedyna zresztą w Nazarecie. Na tym miejscu stał kiedyś kościół poświęcony świętemu archaniołowi Gabrielowi.
informacje ze strony: https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/03-25a.php3
Św. Józef był prawdziwą głową Świętej Rodziny. Choć pochodził z królewskiego rodu Dawida, był zwyczajnym rzemieślnikiem, który utrzymywał siebie i swoich bliskich z ciężkiej fizycznej pracy w drewnie, metalu czy też kamieniu. Św. Józef, oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, był opiekunem i wychowawcą Jezusa Chrystusa. Obecnie jest opiekunem – patronem Kościoła powszechnego.
W Ewangeliach, które poświęcają św. Józefowi 26 wierszy jego imię (z języka hebrajskiego oznacza “Pan przydał, obdarzył”) pojawia się 14 razy. Nie odnotowano żadnego słowa, które byłoby przez niego wypowiedziane, dlatego w teologii określa się go często mianem człowieka, który przemawiał czynami, a jego prawe i sprawiedliwe postępowanie stawiane jest za wzór. To on odgrywał główną rolę w wydarzeniach związanych z dzieciństwem Jezusa – jemu Pan Bóg dawał polecania za pośrednictwem anioła odnośnie do losów Dziecięcia (por. Mt 1 – 2).
informacje ze strony: https://misericors.org/19-marca-uroczystosc-sw-jozefa-oblubienca-najswietszej-maryi-panny/
Modlitwa Papieża Leona XIII do św. Józefa:
Do Ciebie, święty Józefie, uciekamy się w naszej niedoli. Wezwawszy pomocy Twej Najświętszej Oblubienicy, z ufnością również błagamy o Twoją opiekę. Przez miłość, która Cię łączyła z Niepokalaną Dziewicą Bogarodzicą i przez ojcowską Twą troskliwość, którą otaczałeś Dziecię Jezus, pokornie błagamy: wejrzyj łaskawie na dziedzictwo, które Jezus Chrystus nabył Krwią swoją, i swoim potężnym wstawiennictwem dopomóż nam w naszych potrzebach. Opatrznościowy Stróżu Bożej Rodziny, czuwaj nad wybranym potomstwem Jezusa Chrystusa. Oddal od nas, ukochany Ojcze, wszelką zarazę błędów i zepsucia. Potężny nasz Wybawco, przybądź nam łaskawie z niebiańską pomocą w tej walce z mocami ciemności. A jak niegdyś uratowałeś Dziecię Jezus z niebezpieczeństwa, które groziło Jego życiu, tak teraz broń świętego Kościoła Bożego od wrogich zasadzek i od wszelkich przeciwności. Otaczaj każdego z nas nieustanną opieką, abyśmy za Twoim przykładem i Twoją pomocą wsparci mogli żyć świątobliwie, umrzeć pobożnie i osiągnąć wieczną szczęśliwość w niebie. Amen
Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, – zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, – módl się za nami.
Święty Józefie, - módl się za nami.
Przesławny potomku Dawida, - módl się za nami.
Światło Patriarchów, - módl się za nami.
Oblubieńcze Bogarodzicy, - módl się za nami.
Opiekunie Odkupiciela, - módl się za nami.
Przeczysty stróżu Dziewicy, - módl się za nami.
Żywicielu Syna Bożego, - módl się za nami.
Troskliwy obrońco Chrystusa, - módl się za nami.
Sługo Chrystusa, - módl się za nami.
Sługo zbawienia, - módl się za nami.
Głowo Najświętszej Rodziny, - módl się za nami.
Józefie najsprawiedliwszy, - módl się za nami.
Józefie najczystszy, - módl się za nami.
Józefie najroztropniejszy, - módl się za nami.
Józefie najmężniejszy, - módl się za nami.
Józefie najposłuszniejszy, - módl się za nami.
Józefie najwierniejszy, - módl się za nami.
Zwierciadło cierpliwości, - módl się za nami.
Miłośniku ubóstwa, - módl się za nami.
Wzorze pracujących, - módl się za nami.
Ozdobo życia rodzinnego, - módl się za nami.
Opiekunie dziewic, - módl się za nami.
Podporo rodzin, - módl się za nami.
Podporo w trudnościach, - módl się za nami.
Pociecho nieszczęśliwych, - módl się za nami.
Nadziejo chorych, - módl się za nami.
Patronie wygnańców, - módl się za nami.
Patronie cierpiących, - módl się za nami.
Patronie ubogich, - módl się za nami.
Patronie umierających, - módl się za nami.
Postrachu duchów piekielnych, - módl się za nami.
Opiekunie Kościoła świętego, - módl się za nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – zmiłuj się nad nami.
P. Ustanowił go panem domu swego.
W. I zarządcą wszystkich posiadłości swoich.
Módlmy się. Boże, Ty w niewysłowionej Opatrzności wybrałeś świętego Józefa na Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Twojego Syna, + spraw, abyśmy oddając mu na ziemi cześć jako opiekunowi, * zasłużyli na jego orędownictwo w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W.Amen.
Ogłoszenia liturgiczne:
19.03.-sobota-Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
20.03- niedziela- Msza św. godz. 10.30. Przed Mszą św. ok. 10.15 odprawiana jest Droga Krzyżowa. Serdecznie zapraszamy.
Wielki Post to dobra okazja do tego, by szczególnie zastanowić się nad swoim postępowaniem i nad tym, czy moje życie przybliża się do Pana Boga, czy systematycznie oddala. Dlatego zachęcamy do włączenia się w „Wielkopostną sztafetę modlitewną”. Czy jesteś na tyle odważny, by zaryzykować i zrobić coś bezinteresownie dla innych?
Świat będzie ten sam, ale Ty możesz stać się dzięki modlitwie nowym człowiekiem, o wiele bardziej wyrozumiałym, czułym, cierpliwym, a przede wszystkim uświadomisz sobie, że masz za co dziękować, przepraszać i o co prosić. A może uda Ci się nawet odkryć, że modlitwa to nie narzucona z góry zasada, ale rozmowa z Najlepszym Przyjacielem, bez którego trudno wyobrazić sobie dotychczasowe życie.
Urodziła się około połowy III wieku w Hiszpanii.
Zdarzało się też, że ludzie świeccy przejęci pragnieniem służby Bożej wyruszali w pobożne podróże, oddając się Panu Bogu do dyspozycji, i docierali do miejsc, w których były potrzebne ich ręce zdolne do pracy oraz dusze i serca zdolne do udzielania innym życia Bożego, które w sobie pielęgnowali. Do grona takich nieformalnych misjonarzy należała święta Beata, która wyruszyła w towarzystwie swego brata Sankcjana i innych wiernych do Galii, której władze i ludność były pełne wrogości wobec chrześcijan, aby nieść pomoc prześladowanym braciom.
Zamieszkali w mieście Sens (wówczas Agedincum) niedaleko Paryża (Lutetia Parisiorum). Beata stała się postacią znaczącą w tamtejszej gminie chrześcijańskiej. Przykładem swych cnót wzmacniała ducha wśród wiernych. Jaśniała czystością, ponieważ pragnąc oddać się tylko Bogu i duszom uczyniła ślub dozgonnej wstrzemięźliwości i strzegła jak skarbu tej niezwykle obfitującej cnoty. Krzepiła serca dobrocią i miłosierdziem, motywowała do odważnego wyznawania wiary swoją mężną postawą, mimo, iż prawdopodobnie wyjechała z rodzinnej ziemi w bardzo młodym wieku. W końcu przypieczętowała swą służbę męczeńską śmiercią podczas prześladowań za Aureliana.
informacja ze strony: https://pch24.pl/sw-beata-meczennica/
Ogłoszenia parafialne:
08.03- patron dnia św. Beata
09.03- patron dnia św. Dominik Savio
13.03- niedziela - Msza święta godz. 10.30. Przed Mszą św. odprawiana będzie Droga Krzyżowa.
Chcesz dobrze przeżyć Wielki Post? Nie stawiaj sobie wymagań, których trudno dotrzymać. Święty Josemaria Escriva radzi: zacznij od rzeczy prostych
Pomysłów na postanowienie poprawy mamy wiele. Cały czas pragniemy być doskonali, ale – jak uczył jeden ze współczesnych świętych, Josemaria Escriva od “pragnąć” do “dać siebie” jest daleka droga.
Przedstawiamy 7 konkretnych pomysłów i wskazówek na wielkopostne postanowienia. Wybierz jedno albo… siedem i zacznij praktykować.
Wskazówki:
Jeśli naprawdę walczysz, potrzebujesz robić rachunek sumienia.
Rób rachunek sumienia z “dziką” szczerością, czyli odwagą: taką samą, z jaką patrzysz w lustro, żeby sprawdzić, gdzie się skaleczyłeś czy ubrudziłeś albo gdzie są twoje braki, które musisz usunąć.
Wskazówki:
Nie zapominaj swoich dziecięcych modlitw, których może nauczyła cię twoja matka. Powtarzaj je codziennie, z prostotą, jak dawniej.
Jeśli ktoś porzuca modlitwę, na początku żyje z rezerw duchowych… a potem – z oszustwa.
Katolik bez modlitwy…? To jakby żołnierz bez broni.
Modlitwa myślna – O ustalonym czasie trwania i o stałej godzinie. W przeciwnym razie będziemy dostosowywać ją do własnej wygody, a to oznacza brak umartwienia. Zaś modlitwa bez umartwienia jest mało skuteczna.
Wskazówki:
Miej niewiele nabożeństw osobistych, ale niech one będą stałe.
Droga Krzyżowa – oto potężne i pełne treści nabożeństwo! – Obyś nabrał zwyczaju rozważania czternastu stacji Męki i Śmierci Pańskiej w każdy piątek. – Zapewniam cię, że zaczerpniesz tu sił na cały tydzień.
Wskazówka:
Różaniec Święty to potężna broń. Używaj jej z ufnością, a rezultaty wprawiają cię w zadumienie
Miej żywe nabożeństwo do Matki Bożej. Ona umie z delikatnością odwdzięczyć się za podarunki, jakimi Ją obdarzamy.
Poza tym, jeżeli odmawiasz codziennie z duchem wiary i miłości Różaniec święty, Maryja postara się poprowadzić cię bardzo daleko drogą swojego Syna.
Wskazówki:
Chcesz uczyć się od Chrystusa i brać przykład z Jego życia? Otwórz Ewangelię świętą i posłuchaj dialogu Boga z ludźmi… z tobą.
Zaleciłem ci, abyś codziennie czytał przez kilka minut Nowy Testament – byś wchodził w każdą scenę i uczestniczył w niej jako jeszcze jedna postać. – To wszystko po to, abyś uosabiał Ewangelię, “wypełniał” ją w swoim życiu i aby za twoją przyczyną inni ją “wypełniali”.
Wskazówki:
Bez umartwienia nie ma szczęścia na ziemi.
Dzień bez umartwienia jest dniem straconym, gdyż nie wyrzekliśmy się siebie, nie złożyliśmy całopalnej ofiary.
Czy przeciwstawiłeś się kiedyś w jakieś sprawie swoim zachciankom, swoim kaprysom? – Spójrz, że Ten, kto cię o to prosi, jest przybity do Krzyża, odczuwa cierpienie wszystkimi swoimi władzami duchowymi i zmysłami i ma na głowie koronę z cierni… dla ciebie.
Troska o małe rzeczy pociąga za sobą ciągłe umartwienia. To droga uprzyjemniania życia innym.
Nawet najdrobniejsze umartwienia wydaje ci się wysiłkiem godnym herosa. czasami Jezus posługuje się twoimi “dziwactwami”, twoimi małosktkami dla twojego umartwienia, sparwiając, że nawet to, co czynisz z konieczności, służy cnocie.
Święty Kazimierz
Kazimierz od najmłodszych lat kochał modlitwę, służył jałmużną. Jego dom był bardzo religijny – rodzice codziennie uczestniczyli we Mszy św., fundowali kościoły i klasztory, pielgrzymowali do Częstochowy.
Wychowaniem królewicza do 9. roku życia zajmowała się matka. Od 1467 r. edukacją królewskich synów zajął się Jan Długosz. Kazimierz wyróżniał się wrażliwością moralną i zdolnościami oratorskimi, które doceniali zagraniczni dyplomaci, witani przez królewicza mowami wygłaszanymi po łacinie. Jan Długosz o swoim uczniu napisał: „Był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu”. Dlatego na wieść o tym, że miał objąć tron węgierski, zanotował w swojej Kronice, iż „raczej powinno się go zachować dla ojczystej ziemi, niż oddawać obcym”.
Kazimierz nie lubił hałaśliwych zabaw rycerskich, nie pociągały go polowania, królewskie uczty. Ludzie z jego otoczenia podkreślali jego zalety intelektualne i moralne. Miał talent jednania skłóconych ludzi. Chętnie przebywał wśród ubogich, rozdając jałmużnę ze swoich dochodów. Pisano też, że sypiał na twardej ziemi, nosił włosienicę i skromną odzież, często pościł i długie godziny spędzał na modlitwie. Czasem, gdy panowała już wieczorna cisza i wszyscy korzystali z odpoczynku, on klęczał na progu świątyni, przed zamkniętymi drzwiami. Od dzieciństwa żywił gorące nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej…”
informacje ze strony: https://misericors.org/4-marca-swieto-sw-kazimierza-krolewicza/
Tradycje wielkopostne sięgają najwcześniejszych lat chrześcijaństwa, chociaż ich dokładne początki nie są całkowicie jasne. W pierwszych wiekach, Wielki Post obejmował tylko Wielki Piątek oraz Wielką Sobotę, w III przeciągnął się on do tygodnia, a na początku IV, czas trwania Wielkiego Postu przedłużył się do 40 dni, na pamiątkę tak samo długiego postu Jezusa na pustyni oraz czterdziestoletniej wędrówce Izraelitów po udanej ucieczce z Egiptu. Tradycje wielkopostne od samego początku nie uwzględniały niedziel, jako dni świętych. Wielki Post, taki jaki znamy dzisiaj, ustanowiony został w 1570 roku.
Wszystkie symbole Wielkiego Postu mają skłaniać do głębokich refleksji, i rewizji życia, aby być godnym na spotkanie z Bogiem. Trzy podstawowe tradycje wielkopostne to post, jałmużna i modlitwa. Kontemplowana w tym czasie Droga Krzyżowa ma przypominać o męce Pańskiej i skłaniać do pokory i skruchy. Inne symbole Wielkiego Postu to: przebywanie Jezusa na pustyni, z dala od ludzi i zgiełku, gdzie łatwiej można usłyszeć głos Boga; posypywanie głowy popiołem na znak pokuty; fioletowa kolorystyka na znak żałoby, smutku, mozolnej pracy i udręki (co również nawiązuje do życia na pustyni, gdzie każde działanie, nawet proste pozostawanie przy życiu przychodzi z trudem). Najbardziej znane nabożeństwa wielkopostne to oczywiście Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale. Są to formy stałego przypominania wiernym o miłości Boga do ludzi, która była na tyle silna, aby poświęcić się na krzyżu za grzechy człowieka.
Droga Krzyżowa
W kościele katolickim, Droga Krzyżowa odgrywa bardzo dużą rolę duchową i po części edukacyjną. Liczba stacji drogi krzyżowej wynosi 14, lub jeśli liczyć zmartwychwstanie – 15. Stacje Drogi Krzyżowej symbolizują poszczególne etapy męki i śmierci Pana Jezusa. Nabożeństwo Wielkopostne podczas którego odbywa się Droga Krzyżowa ma charakter adoracyjny i jest w pewien sposób odtworzeniem męki Jezusa Chrystusa przed jego śmiercią oraz procesu złożenia do grobu. Towarzyszące temu rytuałowi wizerunki etapów drogi krzyżowej mają pomóc w kontemplacji i modlitwie oraz posiadają niezaprzeczalny walor estetyczny. Mogą to być niewielkie obrazki wykonane w dowolnej technice, wiszące na ścianach kościoła, bądź ogromne, wolnostojące rzeźby w otwartej przestrzeni.
W gruncie rzeczy, każdy modli się tak
jak potrafi, ale istnieją pewne określone zasady, co do tego, jak Droga
Krzyżowa powinna być odmawiana. Nabożeństwo Wielkopostne prowadzone jest
w ruchu, gdzie wierni wraz z księdzem przechodzą od stacji do stacji,
zgodnie z ich kolejnością.