ROK 2024 ROKIEM MODLITWY „OJCZE NASZ”

 

Pragniemy, aby 23 czerwca 2024 roku – w Dniu Ojca, cała Polska zawołała do Boga: „OJCZE NASZ”.

Marzymy, by modlitwa połączyła rodziny, wspólnoty, parafie i Kościoły chrześcijańskie.

„Ojcze Nasz” to inicjatywa modlitewna, która jest zachętą ze strony osób świeckich do wspólnej modlitwy uwielbienia.

To, co jest dla nas kluczowe i ważne, to aby każda lokalna wspólnota, parafia i Kościół swoim „językiem”, zgodnie ze swoją lokalną tożsamością stanęła do modlitwy, która ją jednoczy.

informacja: http://ojczenasz.com.pl/pl/

dr Hubert Tryk- nowym proboszczem

 

NOWY PROBOSZCZ W BUTRYNACH i NOWEJ WSI

Arcybiskup Józef Górzyński, metropolita warmiński dokonał zmian personalnych w archidiecezji warmińskiej. Proboszczem w parafii pw. Świętego Jakuba Apostoła w Butrynach będzie ks. kan. dr Hubert Tryk, dotychczasowy rektor Wyższego Seminarium Duchownego Metropolii Warmińskiej „Hosianum” w Olsztynie. Na nowego rektora „Hosianum” powołano ks. Wojciecha Kotowicza. Obecny proboszcz parafii butryńskiej ks. kan. Jan Pietrzyk, posługujący w niej od marca 2000 r., odchodzi na emeryturę. Zmiany będą obowiązywać od 1 lipca 2024 r.

29 czerwca- świętych Piotra i Pawła

 

"Tyś jesteś Skała i na tej Skale zbuduję mój Kościół". Kim był św. Piotr?

Jezus wybrał Piotra, aby sprawował prymat w Kościele. Pierwotnie Piotr nosił imię Szymon. Pochodził z Betsaidy nad Jeziorem Galilejskim i był rybakiem. W chwili powołania Jezus nadał Szymonowi imię Piotr, co w tłumaczeniu oznacza "Skała". Jezus zapytał uczniów, za kogo go uważają. Szymon nie bał się wówczas wyznać wiary, że Jezus jest zapowiadanym Mesjaszem: Ty jesteś Mesjasz, syn Boga Żywego (Mt 16, 16). Wiara Szymona została wtedy nagrodzona. Jezus dał mu pod opiekę cały Kościół: Ty jesteś Piotr, Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie (Mt 16, 18-19).

Mimo, że podczas Męki Chrystusa Piotr trzykrotnie zaparł się swojego Pana, to jednak Piotr miał szczególną pozycję wśród Apostołów. To On często wypowiada się często w imieniu wszystkich dwunastu. Pismo św. zawiera również zwroty "Piotr i Apostołowie", co jest podkreśleniem jego roli. Piotr jest świadkiem największych cudów, to on jako pierwszy z Apostołów udaje się do Grobu Zmartwychwstałego Chrystusa i zastaje go pustym. To właśnie Piotr usłyszy po Zmartwychwstaniu Jezusa słowa "Paś baranki moje".

Piotr prowadził działalność misyjną w Samarii, Liddzie, Jaffie, Cezarei Nadmorskiej. Później wędrował do Antiochii, następnie do Azji Mniejszej, a potem do Rzymu. Tam założył gminę chrześcijańską i był jej pierwszym biskupem. Podczas prześladowań za panowania cesarza Nerona Piotra aresztowano. Apostoł poniósł śmierć męczeńską prawdopodobnie ok. 64 r. Ukrzyżowano go głową w dół, na jego prośbę. Piotr był zdania, że nie jest godzien umrzeć taką śmiercią jak Chrystus. W miejscu, gdzie znajdował się grób Piotra Apostoła za czasów Konstantyna Wielkiego wzniesiono kościół, który po przebudowach ostatecznie został przekształcony w obecną Bazylikę św. Piotra. Apostoł Napisał 2 listy apostolskie, które weszły do kanonu Nowego Testamentu. 

 

Szaweł, który stał się świętym Pawłem – Apostoł Narodów

Szaweł urodził się w Tarsie między 5 a 10 rokiem po Chrystusie. Z pochodzenia był Żydem, ale posiadał także rzymskie obywatelstwo. Był uczniem jednego z najwybitniejszych nauczycieli żydowskich – Gamaliela. Jako faryzeusz, zacięcie walczył z Kościołem. Uważał chrześcijan za odstępców i odszczepieńców. Dlatego z pełną satysfakcją asystował przy męczeńskiej śmierci św. Szczepana.

Ok. 35 r. Szaweł nawrócił się w drodze do Damaszku. Został powalony na ziemię, a wtedy ukazał mu się Jezus i zapytał: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz? Jezus objawił mu, że jest w błędzie, a nauka, którą on tak zaciekle zwalczał, jest tą prawdziwą. Po cudownym nawróceniu Szaweł został ochrzczony przez Ananiasza, któremu Chrystus polecił to w widzeniu (Dz 9, 10-18). Przyjął imię Paweł. Trzy lata przebywał w Damaszku. Odbywał też podróże misyjne. Dotarł m.in. do Grecji i do Azji Mniejszej, gdzie nauczał pogan. Św. Paweł pozostawił po sobie 13 listów, które należą do kanonu Pisma św. Jest nazywany Apostołem Narodów. 

 Wiara w Chrystusa była powodem wielu niebezpieczeństw w jego życiu. W 60r. został aresztowany. Na krótko został zwolniony z aresztu, po czym w 67 r. znów go aresztowano. Poniósł wtedy śmierć męczeńską. Jako obywatel rzymski nie był torturowany. Ścięto go mieczem. Po 330 roku Konstantyn Wielki wniósł świątynię na miejscu męczeństwa św. Pawła. Nosi nazwę Bazylika św. Pawła za Murami, ponieważ znajduje się ona poza murami starożytnego Rzymu.

24 czerwca - Narodzenie św. Jana Chrzciciela

 

 

24 czerwca Kościół wspomina św. Jana Chrzciciela  i celebruje uroczystość jego narodzenia. To o nim sam Jezus powiedział „Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy…” Zwykle we wspomnieniach świętych celebrujemy tzw. narodziny dla nieba, czyli moment chwalebnej śmierci. Natomiast dzisiaj, w odniesieniu do św. Jana Chrzciciela będziemy odwoływać się do jego narodzin. Jego przyjście na świat zwiastował Archanioł Gabriel . Nadano mu imię „Jan”, co w języku hebrajskim oznacza „Bóg jest łaskawy” albo „Jahwe się zmiłował. Archanioł Gabriel przy zapowiedzi narodzin św. Jana powiedział do jego ojca: „Nie bój się Zachariaszu ! Twoja prośba została wysłuchana: żona twoja Elżbieta  urodzi ci syna…”. Dojrzała i do tamtej pory bezpłodna żona leciwego kapłana powiła dziecko. Jan urodził się 6 miesięcy przed Jezusem, z którym po kądzieli był spokrewniony. Byli kuzynami.Czas mijał, a „Dziecię rosło i umacniało się w duchu i przebywało na miejscach pustynnych aż do czasu ukazania się swego w Izraelu". Po śmierci Elżbiety i Zachariasza, Jan prowadził życie anachorety (pustelnika). Odzienie miał z sierści wielbłądziej, a szarańcza i miód leśny były jego pożywieniem.

Zaczął nauczać zgodnie z prawem mając lat trzydzieści. Udzielał chrztu nawrócenia i pokuty. I Ten, którego przyjście przygotowywał – Jezus – również został obmyty przez niego w wodach Jordanu.Nauczanie Jana gromadziło tłumy. Wielu było mu jednak nieprzychylnych i zaniepokojonych. Został uwięziony przez króla Heroda II, który panował w Galilei, bo wypomniał mu związek z żoną brata Herodiadą. I to ona, wespół z córką Salome, przyczyniły się do śmierci Jana. Herod nakazał ściąć św. Jana Chrzciciela w więzieniu. I to męczeństwo, potwierdzone niejako przez ukazanie biesiadnikom ściętej głowy Jana, zamyka jego historię.