Kiedy w roku 70 Jerozolima została zdobyta i zburzona przez Rzymian,
rozpoczęły się wielkie prześladowania religii Chrystusa, trwające prawie
300 lat. Dopiero po ustaniu tych prześladowań matka cesarza rzymskiego
Konstantyna, św. Helena, kazała szukać Krzyża, na którym umarł Pan
Jezus.
Po długich poszukiwaniach Krzyż odnaleziono. Co do daty tego wydarzenia
historycy nie są zgodni; najczęściej podaje się rok 320, 326 lub 330,
natomiast jako dzień wszystkie źródła podają 13 albo 14 września. W
związku z tym wydarzeniem zbudowano w Jerozolimie na Golgocie dwie
bazyliki: Męczenników (Martyrium) i Zmartwychwstania (Anastasis).
Bazylika Męczenników nazywana była także Bazyliką Krzyża. 13 września
335 r. odbyło się uroczyste poświęcenie i przekazanie miejscowemu
biskupowi obydwu bazylik. Na tę pamiątkę obchodzono co roku 13 września
uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego.
W 614 r. na Ziemię Świętą napadli Persowie pod wodzą Chozroeza. Zburzyli wówczas wszystkie kościoły, także i kościół Bożego Grobu, a wiedząc, jak wielkiej czci doznaje Krzyż Pana Jezusa, zabrali go ze sobą. Cały świat modlił się o odzyskanie Krzyża Świętego. Po zwycięstwie, jakie cesarz Herakliusz odniósł nad Chozroezem, w traktacie pokojowym Persowie zostali zmuszeni do oddania świętej relikwii (628). Podanie głosi, że kiedy sam cesarz chciał na swoich ramionach zanieść Krzyż Chrystusa na Kalwarię, mógł to uczynić dopiero wówczas, kiedy zdjął swoje królewskie szaty. Jest to legenda, gdyż ze świadectwa św. Cyryla Jerozolimskiego (+ 387) wiemy, że już za jego czasów czcigodną relikwię podzielono na drobne części i rozesłano je niemal po wszystkich okolicznych kościołach.
informacje ze strony : https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/09-14a.php3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz